Déclinaison / Conjugueur latin
praepĕdĭor - Diathèse passive
(praepĕdĭo, praepĕdis, praepedii, praepĕdīre, praepeditum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praepĕdĭor |
| II sing. | praepĕdīris, praepĕdīre |
| III sing. | praepĕdītur |
| I plur. | praepĕdīmur |
| II plur. | praepĕdimĭni |
| III plur. | praepĕdiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepĕdiēbar |
| II sing. | praepĕdiebāris, praepĕdiebāre |
| III sing. | praepĕdiebātur |
| I plur. | praepĕdiebāmur |
| II plur. | praepĕdiebamĭni |
| III plur. | praepĕdiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praepĕdĭar |
| II sing. | praepĕdiēris, praepĕdiēre |
| III sing. | praepĕdiētur |
| I plur. | praepĕdiēmur |
| II plur. | praepĕdiemĭni |
| III plur. | praepĕdientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praepeditus, a, um sum |
| II sing. | praepeditus, a, um es |
| III sing. | praepeditus, a, um est |
| I plur. | praepediti, ae, a sumus |
| II plur. | praepediti, ae, a estis |
| III plur. | praepediti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praepeditus, a, um eram |
| II sing. | praepeditus, a, um eras |
| III sing. | praepeditus, a, um erat |
| I plur. | praepediti, ae, a eramus |
| II plur. | praepediti, ae, a eratis |
| III plur. | praepediti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praepeditus, a, um ero |
| II sing. | praepeditus, a, um eris |
| III sing. | praepeditus, a, um erit |
| I plur. | praepediti, ae, a erimus |
| II plur. | praepediti, ae, a eritis |
| III plur. | praepediti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praepĕdĭar |
| II sing. | praepĕdiāris, praepĕdiāre |
| III sing. | praepĕdiātur |
| I plur. | praepĕdiāmur |
| II plur. | praepĕdiamĭni |
| III plur. | praepĕdiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepĕdīrer |
| II sing. | praepĕdirēris, praepediirēre |
| III sing. | praepĕdirētur |
| I plur. | praepĕdirēmur |
| II plur. | praepĕdirēmini |
| III plur. | praepĕdirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praepeditus, a, um sim |
| II sing. | praepeditus, a, um sis |
| III sing. | praepeditus, a, um sit |
| I plur. | praepediti, ae, a simus |
| II plur. | praepediti, ae, a sitis |
| III plur. | praepediti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praepeditus, a, um essem |
| II sing. | praepeditus, a, um esses |
| III sing. | praepeditus, a, um esset |
| I plur. | praepediti, ae, a essemus |
| II plur. | praepediti, ae, a essetis |
| III plur. | praepediti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praepĕdīre |
| II plur. | praepĕdimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praepĕdītor |
| III sing. | praepĕdītor |
| II plur. | |
| III plur. | praepĕdiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praepeditus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praepĕdīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praepeditus, a, um esse |
| Plurale: | praepediti, ae, a esse |
| FUTUR |
| praepeditum esse |
| GERUNDIVO |
| praepĕdiendus, a, um |
| SUPIN |
| praepeditu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEPEDIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|