Déclinaison / Conjugueur latin
praepollĕo - Diathèse active
(praepollĕo, praepolles, praepollēre, praepollui)
verbe intransitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praepollĕo |
| II sing. | praepolles |
| III sing. | praepollet |
| I plur. | praepollēmus |
| II plur. | praepollētis |
| III plur. | praepollent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepollēbam |
| II sing. | praepollēbas |
| III sing. | praepollēbat |
| I plur. | praepollebāmus |
| II plur. | praepollebātis |
| III plur. | praepollēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praepollēbo |
| II sing. | praepollēbis |
| III sing. | praepollēbit |
| I plur. | praepollebĭmus |
| II plur. | praepollebĭtis |
| III plur. | praepollēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praepollui |
| II sing. | praepolluisti |
| III sing. | praepolluit |
| I plur. | praepolluĭmus |
| II plur. | praepolluistis |
| III plur. | praepolluēreunt, praepolluēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praepolluĕram |
| II sing. | praepolluĕras |
| III sing. | praepolluĕrat |
| I plur. | praepolluerāmus |
| II plur. | praepolluerātis |
| III plur. | praepolluĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praepolluĕro |
| II sing. | praepolluĕris |
| III sing. | praepolluĕrit |
| I plur. | praepolluerĭmus |
| II plur. | praepolluerĭtis |
| III plur. | praepolluĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praepollĕam |
| II sing. | praepollĕas |
| III sing. | praepollĕat |
| I plur. | praepolleāmus |
| II plur. | praepolleātis |
| III plur. | praepollĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepollērem |
| II sing. | praepollēres |
| III sing. | praepollēret |
| I plur. | praepollerēmus |
| II plur. | praepollerētis |
| III plur. | praepollērent |
| PARFAIT |
| I sing. | praepolluĕrim |
| II sing. | praepolluĕris |
| III sing. | praepolluĕrit |
| I plur. | praepolluerĭmus |
| II plur. | praepolluerĭtis |
| III plur. | praepolluĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praepolluissem |
| II sing. | praepolluisses |
| III sing. | praepolluisset |
| I plur. | praepolluissēmus |
| II plur. | praepolluissētis |
| III plur. | praepolluissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praepolle |
| II plur. | praepollēte |
| FUTUR |
| II sing. | praepollēto |
| III sing. | praepollēto |
| II plur. | praepolletōte |
| III plur. | praepollento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praepollens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praepollēre |
| PARFAIT |
| praepolluisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praepollendi |
| Datif: | praepollendo |
| Accusatif: | ad praepollendum |
| Ablatif: | praepollendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEPOLLEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|