Déclinaison / Conjugueur latin
praerumpor - Diathèse passive
(praerumpo, praerumpis, praerupi, praerumpĕre, praeruptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praerumpor |
| II sing. | praerumpĕris, praerumpĕre |
| III sing. | praerumpĭtur |
| I plur. | praerumpĭmur |
| II plur. | praerumpimĭni |
| III plur. | praerumpuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praerumpēbar |
| II sing. | praerumpebāris, praerumpebāre |
| III sing. | praerumpebātur |
| I plur. | praerumpebāmur |
| II plur. | praerumpebamĭni |
| III plur. | praerumpebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praerumpar |
| II sing. | praerumpēris, praerumpēre |
| III sing. | praerumpētur |
| I plur. | praerumpēmur |
| II plur. | praerumpemĭni |
| III plur. | praerumpentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeruptus, a, um sum |
| II sing. | praeruptus, a, um es |
| III sing. | praeruptus, a, um est |
| I plur. | praerupti, ae, a sumus |
| II plur. | praerupti, ae, a estis |
| III plur. | praerupti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeruptus, a, um eram |
| II sing. | praeruptus, a, um eras |
| III sing. | praeruptus, a, um erat |
| I plur. | praerupti, ae, a eramus |
| II plur. | praerupti, ae, a eratis |
| III plur. | praerupti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeruptus, a, um ero |
| II sing. | praeruptus, a, um eris |
| III sing. | praeruptus, a, um erit |
| I plur. | praerupti, ae, a erimus |
| II plur. | praerupti, ae, a eritis |
| III plur. | praerupti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praerumpar |
| II sing. | praerumpāris, praerumpāre |
| III sing. | praerumpātur |
| I plur. | praerumpāmur |
| II plur. | praerumpamĭni |
| III plur. | praerumpantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praerumpĕrer |
| II sing. | praerumperēris, praerumperēre |
| III sing. | praerumperētur |
| I plur. | praerumperēmur |
| II plur. | praerumperemĭni |
| III plur. | praerumperentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeruptus, a, um sim |
| II sing. | praeruptus, a, um sis |
| III sing. | praeruptus, a, um sit |
| I plur. | praerupti, ae, a simus |
| II plur. | praerupti, ae, a sitis |
| III plur. | praerupti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeruptus, a, um essem |
| II sing. | praeruptus, a, um esses |
| III sing. | praeruptus, a, um esset |
| I plur. | praerupti, ae, a essemus |
| II plur. | praerupti, ae, a essetis |
| III plur. | praerupti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praerumpĕre |
| II plur. | praerumpimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praerumpĭtor |
| III sing. | praerumpĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | praerumpuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeruptus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praerumpi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeruptus, a, um esse |
| Plurale: | praerupti, ae, a esse |
| FUTUR |
| praeruptum esse |
| GERUNDIVO |
| praerumpendus, a, um |
| SUPIN |
| praeruptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAERUMPOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|