Déclinaison / Conjugueur latin
praesĕco - Diathèse active
(praesĕco, praesĕcas, praesecui, praesĕcāre, praesectum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesĕco |
| II sing. | praesĕcas |
| III sing. | praesĕcat |
| I plur. | praesĕcāmus |
| II plur. | praesĕcātis |
| III plur. | praesĕcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesĕcābam |
| II sing. | praesĕcābas |
| III sing. | praesĕcābat |
| I plur. | praesĕcabāmus |
| II plur. | praesĕcabātis |
| III plur. | praesĕcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesĕcābo |
| II sing. | praesĕcābis |
| III sing. | praesĕcābit |
| I plur. | praesĕcabĭmus |
| II plur. | praesĕcabĭtis |
| III plur. | praesĕcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praesecui |
| II sing. | praesecuisti |
| III sing. | praesecuit |
| I plur. | praesecuĭmus |
| II plur. | praesecuistis |
| III plur. | praesecuērunt, praesecuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesecuĕram |
| II sing. | praesecuĕras |
| III sing. | praesecuĕrat |
| I plur. | praesecuerāmus |
| II plur. | praesecuerātis |
| III plur. | praesecuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesecuĕro |
| II sing. | praesecuĕris |
| III sing. | praesecuĕrit |
| I plur. | praesecuerĭmus |
| II plur. | praesecuerĭtis |
| III plur. | praesecuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesĕcem |
| II sing. | praesĕces |
| III sing. | praesĕcet |
| I plur. | praesĕcēmus |
| II plur. | praesĕcētis |
| III plur. | praesĕcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesĕcārem |
| II sing. | praesĕcāres |
| III sing. | praesĕcāret |
| I plur. | praesĕcarēmus |
| II plur. | praesĕcarētis |
| III plur. | praesĕcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesecuĕrim |
| II sing. | praesecuĕris |
| III sing. | praesecuĕrit |
| I plur. | praesecuerĭmus |
| II plur. | praesecuerĭtis |
| III plur. | praesecuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesecuissem |
| II sing. | praesecuisses |
| III sing. | praesecuisset |
| I plur. | praesecuissēmus |
| II plur. | praesecuissētis |
| III plur. | praesecuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesĕca |
| II plur. | praesĕcāte |
| FUTUR |
| II sing. | praesĕcāto |
| III sing. | praesĕcāto |
| II plur. | praesĕcatōte |
| III plur. | praesĕcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesĕcans, –antis |
| FUTUR |
| praesectūrūs o praesecatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesĕcāre |
| PARFAIT |
| praesecuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praesectūrūm o praesecatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praesectūros o praesecatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesĕcandi |
| Datif: | praesĕcando |
| Accusatif: | ad praesĕcandum |
| Ablatif: | praesĕcando |
| SUPIN |
| praesectum o praesecatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESECO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
