Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | praestabilis |
| Gen. | praestabilis |
| Dat. | praestabili |
| Acc. | praestabilem |
| Abl. | praestabili |
| Voc. | praestabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | praestabiles |
| Gen. | praestabilĭum |
| Dat. | praestabilĭbus |
| Acc. | praestabiles |
| Abl. | praestabilĭbus |
| Voc. | praestabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | praestabilis |
| Gen. | praestabilis |
| Dat. | praestabili |
| Acc. | praestabilem |
| Abl. | praestabili |
| Voc. | praestabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | praestabiles |
| Gen. | praestabilĭum |
| Dat. | praestabilĭbus |
| Acc. | praestabiles |
| Abl. | praestabilĭbus |
| Voc. | praestabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | praestabile |
| Gen. | praestabilis |
| Dat. | praestabili |
| Acc. | praestabile |
| Abl. | praestabili |
| Voc. | praestabile |
| PLURIEL |
| Nom. | praestabilĭa |
| Gen. | praestabilĭum |
| Dat. | praestabilĭbus |
| Acc. | praestabilĭa |
| Abl. | praestabilĭbus | |