Déclinaison / Conjugueur latin
praestĭnor - Diathèse passive
(praestĭno, praestĭnas, praestinavi, praestĭnāre, praestinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praestĭnor |
| II sing. | praestĭnāris, praestĭnāre |
| III sing. | praestĭnātur |
| I plur. | praestĭnāmur |
| II plur. | praestĭnamĭni |
| III plur. | praestĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestĭnābar |
| II sing. | praestĭnabāris, praestĭnabāre |
| III sing. | praestĭnabātur |
| I plur. | praestĭnabāmur |
| II plur. | praestĭnabamĭni |
| III plur. | praestĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praestĭnābor |
| II sing. | praestĭnabĕris, praestĭnabĕre |
| III sing. | praestĭnabĭtur |
| I plur. | praestĭnabĭmur |
| II plur. | praestĭnabimĭni |
| III plur. | praestĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praestinatus, a, um sum |
| II sing. | praestinatus, a, um es |
| III sing. | praestinatus, a, um est |
| I plur. | praestinati, ae, a sumus |
| II plur. | praestinati, ae, a estis |
| III plur. | praestinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestinatus, a, um eram |
| II sing. | praestinatus, a, um eras |
| III sing. | praestinatus, a, um erat |
| I plur. | praestinati, ae, a eramus |
| II plur. | praestinati, ae, a eratis |
| III plur. | praestinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praestinatus, a, um ero |
| II sing. | praestinatus, a, um eris |
| III sing. | praestinatus, a, um erit |
| I plur. | praestinati, ae, a erimus |
| II plur. | praestinati, ae, a eritis |
| III plur. | praestinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praestĭner |
| II sing. | praestĭnēris, praestĭnēre |
| III sing. | praestĭnētur |
| I plur. | praestĭnēmur |
| II plur. | praestĭnemĭni |
| III plur. | praestĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestĭnārer |
| II sing. | praestĭnarēris, praestĭnarēre |
| III sing. | praestĭnarētur |
| I plur. | praestĭnarēmur |
| II plur. | praestĭnaremĭni |
| III plur. | praestĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praestinatus, a, um sim |
| II sing. | praestinatus, a, um sis |
| III sing. | praestinatus, a, um sit |
| I plur. | praestinati, ae, a simus |
| II plur. | praestinati, ae, a sitis |
| III plur. | praestinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestinatus, a, um essem |
| II sing. | praestinatus, a, um esses |
| III sing. | praestinatus, a, um esset |
| I plur. | praestinati, ae, a essemus |
| II plur. | praestinati, ae, a essetis |
| III plur. | praestinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praestĭnāre |
| II plur. | praestĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praestĭnātor |
| III sing. | praestĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | praestĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praestinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praestĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praestinatus, a, um esse |
| Plurale: | praestinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praestinatum esse |
| GERUNDIVO |
| praestĭnandus, a, um | |