Déclinaison / Conjugueur latin
praetercurro - Diathèse active
(praetercurro, praetercurris, praetercurrĕre, praetercursum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetercurro |
| II sing. | praetercurris |
| III sing. | praetercurrit |
| I plur. | praetercurrĭmus |
| II plur. | praetercurrĭtis |
| III plur. | praetercurrunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetercurrēbam |
| II sing. | praetercurrēbas |
| III sing. | praetercurrēbat |
| I plur. | praetercurrebāmus |
| II plur. | praetercurrebātis |
| III plur. | praetercurrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetercurram |
| II sing. | praetercurres |
| III sing. | praetercurret |
| I plur. | praetercurrēmus |
| II plur. | praetercurrētis |
| III plur. | praetercurrent |
| PARFAIT |
| I sing. | |
| II sing. | |
| III sing. | |
| I plur. | |
| II plur. | |
| III plur. | |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | |
| II sing. | |
| III sing. | |
| I plur. | |
| II plur. | |
| III plur. | |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | |
| II sing. | |
| III sing. | |
| I plur. | |
| II plur. | |
| III plur. | |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetercurram |
| II sing. | praetercurras |
| III sing. | praetercurrat |
| I plur. | praetercurrāmus |
| II plur. | praetercurrātis |
| III plur. | praetercurrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetercurrĕrem |
| II sing. | praetercurrĕres |
| III sing. | praetercurrĕret |
| I plur. | praetercurrerēmus |
| II plur. | praetercurrerētis |
| III plur. | praetercurrĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | |
| II sing. | |
| III sing. | |
| I plur. | |
| II plur. | |
| III plur. | |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | |
| II sing. | |
| III sing. | |
| I plur. | |
| II plur. | |
| III plur. | |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetercurrĕ |
| II plur. | praetercurrĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praetercurrĭto |
| III sing. | praetercurrĭto |
| II plur. | praetercurritōte |
| III plur. | praetercurrunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praetercurrens, entis |
| FUTUR |
| praetercursūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praetercurrĕre |
| PARFAIT |
| |
| FUTUR |
| Singolare: | praetercursūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praetercursūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praetercurrendi |
| Datif: | praetercurrendo |
| Accusatif: | ad praetercurrendum |
| Ablatif: | praetercurrendo |
| SUPIN |
| praetercursum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERCURRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|