Déclinaison / Conjugueur latin
praetĕror - Diathèse passive
(praetĕro, praetĕris, praetrivi, praetĕrĕre, praetritum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praetĕror |
| II sing. | praetĕrĕris, praetĕrĕre |
| III sing. | praetĕrĭtur |
| I plur. | praetĕrĭmur |
| II plur. | praetĕrimĭni |
| III plur. | praetĕruntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetĕrēbar |
| II sing. | praetĕrebāris, praetĕrebāre |
| III sing. | praetĕrebātur |
| I plur. | praetĕrebāmur |
| II plur. | praetĕrebamĭni |
| III plur. | praetĕrebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praetĕrar |
| II sing. | praetĕrēris, praetĕrēre |
| III sing. | praetĕrētur |
| I plur. | praetĕrēmur |
| II plur. | praetĕremĭni |
| III plur. | praetĕrentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praetritus, –a, –um sum |
| II sing. | praetritus, –a, –um es |
| III sing. | praetritus, –a, –um est |
| I plur. | praetriti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praetriti, –ae, –a estis |
| III plur. | praetriti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetritus, –a, –um eram |
| II sing. | praetritus, –a, –um eras |
| III sing. | praetritus, –a, –um erat |
| I plur. | praetriti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praetriti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praetriti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praetritus, –a, –um ero |
| II sing. | praetritus, –a, –um eris |
| III sing. | praetritus, –a, –um erit |
| I plur. | praetriti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praetriti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praetriti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praetĕrar |
| II sing. | praetĕrāris, praetĕrāre |
| III sing. | praetĕrātur |
| I plur. | praetĕrāmur |
| II plur. | praetĕramĭni |
| III plur. | praetĕrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praetĕrĕrer |
| II sing. | praetĕrerēris, praetĕrerēre |
| III sing. | praetĕrerētur |
| I plur. | praetĕrerēmur |
| II plur. | praetĕreremĭni |
| III plur. | praetĕrerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praetritus, –a, –um sim |
| II sing. | praetritus, –a, –um sis |
| III sing. | praetritus, –a, –um sit |
| I plur. | praetriti, –ae, –a simus |
| II plur. | praetriti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praetriti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praetritus, –a, –um essem |
| II sing. | praetritus, –a, –um esses |
| III sing. | praetritus, –a, –um esset |
| I plur. | praetriti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praetriti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praetriti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praetĕrĕre |
| II plur. | praetĕrimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praetĕrĭtor |
| III sing. | praetĕrĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praetĕruntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praetritus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praetĕri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praetritus, –a, –um esse |
| Plurale: | praetriti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praetritum esse |
| GERUNDIVO |
| praetĕrendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praetritu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETEROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
