Déclinaison / Conjugueur latin
praevŏlo - Diathèse active
(praevŏlo, praevŏlas, praevŏlāre, praevolavi)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praevŏlo |
| II sing. | praevŏlas |
| III sing. | praevŏlat |
| I plur. | praevŏlāmus |
| II plur. | praevŏlātis |
| III plur. | praevŏlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevŏlābam |
| II sing. | praevŏlābas |
| III sing. | praevŏlābat |
| I plur. | praevŏlabāmus |
| II plur. | praevŏlabātis |
| III plur. | praevŏlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praevŏlābo |
| II sing. | praevŏlābis |
| III sing. | praevŏlābit |
| I plur. | praevŏlabĭmus |
| II plur. | praevŏlabĭtis |
| III plur. | praevŏlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praevolavi |
| II sing. | praevolavisti |
| III sing. | praevolavit |
| I plur. | praevolavĭmus |
| II plur. | praevolavistis |
| III plur. | praevolavēreunt, praevolavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevolavĕram |
| II sing. | praevolavĕras |
| III sing. | praevolavĕrat |
| I plur. | praevolaverāmus |
| II plur. | praevolaverātis |
| III plur. | praevolavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praevolavĕro |
| II sing. | praevolavĕris |
| III sing. | praevolavĕrit |
| I plur. | praevolaverĭmus |
| II plur. | praevolaverĭtis |
| III plur. | praevolavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevŏlem |
| II sing. | praevŏles |
| III sing. | praevŏlet |
| I plur. | praevŏlēmus |
| II plur. | praevŏlētis |
| III plur. | praevŏlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevŏlārem |
| II sing. | praevŏlāres |
| III sing. | praevŏlāret |
| I plur. | praevŏlarēmus |
| II plur. | praevŏlarētis |
| III plur. | praevŏlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praevolavĕrim |
| II sing. | praevolavĕris |
| III sing. | praevolavĕrit |
| I plur. | praevolaverĭmus |
| II plur. | praevolaverĭtis |
| III plur. | praevolavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevolavissem |
| II sing. | praevolavisses |
| III sing. | praevolavisset |
| I plur. | praevolavissēmus |
| II plur. | praevolavissētis |
| III plur. | praevolavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praevŏla |
| II plur. | praevŏlāte |
| FUTUR |
| II sing. | praevŏlāto |
| III sing. | praevŏlāto |
| II plur. | praevŏlatōte |
| III plur. | praevŏlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praevŏlans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praevŏlāre |
| PARFAIT |
| praevolavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praevŏlandi |
| Datif: | praevŏlando |
| Accusatif: | ad praevŏlandum |
| Ablatif: | praevŏlando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVOLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|