Déclinaison / Conjugueur latin
prĕhenso - Diathèse active
(prĕhenso, prĕhensas, prehensavi, prĕhensāre, prehensatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prĕhenso |
| II sing. | prĕhensas |
| III sing. | prĕhensat |
| I plur. | prĕhensāmus |
| II plur. | prĕhensātis |
| III plur. | prĕhensant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prĕhensābam |
| II sing. | prĕhensābas |
| III sing. | prĕhensābat |
| I plur. | prĕhensabāmus |
| II plur. | prĕhensabātis |
| III plur. | prĕhensābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prĕhensābo |
| II sing. | prĕhensābis |
| III sing. | prĕhensābit |
| I plur. | prĕhensabĭmus |
| II plur. | prĕhensabĭtis |
| III plur. | prĕhensābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | prehensavi |
| II sing. | prehensavisti |
| III sing. | prehensavit |
| I plur. | prehensavĭmus |
| II plur. | prehensavistis |
| III plur. | prehensavērunt, prehensavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prehensavĕram |
| II sing. | prehensavĕras |
| III sing. | prehensavĕrat |
| I plur. | prehensaverāmus |
| II plur. | prehensaverātis |
| III plur. | prehensavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | prehensavĕro |
| II sing. | prehensavĕris |
| III sing. | prehensavĕrit |
| I plur. | prehensaverĭmus |
| II plur. | prehensaverĭtis |
| III plur. | prehensavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | prĕhensem |
| II sing. | prĕhenses |
| III sing. | prĕhenset |
| I plur. | prĕhensēmus |
| II plur. | prĕhensētis |
| III plur. | prĕhensent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prĕhensārem |
| II sing. | prĕhensāres |
| III sing. | prĕhensāret |
| I plur. | prĕhensarēmus |
| II plur. | prĕhensarētis |
| III plur. | prĕhensārent |
| PARFAIT |
| I sing. | prehensavĕrim |
| II sing. | prehensavĕris |
| III sing. | prehensavĕrit |
| I plur. | prehensaverĭmus |
| II plur. | prehensaverĭtis |
| III plur. | prehensavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prehensavissem |
| II sing. | prehensavisses |
| III sing. | prehensavisset |
| I plur. | prehensavissēmus |
| II plur. | prehensavissētis |
| III plur. | prehensavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prĕhensa |
| II plur. | prĕhensāte |
| FUTUR |
| II sing. | prĕhensāto |
| III sing. | prĕhensāto |
| II plur. | prĕhensatōte |
| III plur. | prĕhensanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| prĕhensans, antis |
| FUTUR |
| prehensatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| prĕhensāre |
| PARFAIT |
| prehensavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | prehensatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | prehensatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | prĕhensandi |
| Datif: | prĕhensando |
| Accusatif: | ad prĕhensandum |
| Ablatif: | prĕhensando |
| SUPIN |
| prehensatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PREHENSO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|