Déclinaison / Conjugueur latin
prōcrastĭnor - Diathèse passive
(prōcrastĭno, prōcrastĭnas, procrastinavi, prōcrastĭnāre, procrastinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prōcrastĭnor |
| II sing. | prōcrastĭnāris, prōcrastĭnāre |
| III sing. | prōcrastĭnātur |
| I plur. | prōcrastĭnāmur |
| II plur. | prōcrastĭnamĭni |
| III plur. | prōcrastĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōcrastĭnābar |
| II sing. | prōcrastĭnabāris, prōcrastĭnabāre |
| III sing. | prōcrastĭnabātur |
| I plur. | prōcrastĭnabāmur |
| II plur. | prōcrastĭnabamĭni |
| III plur. | prōcrastĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prōcrastĭnābor |
| II sing. | prōcrastĭnabĕris, prōcrastĭnabĕre |
| III sing. | prōcrastĭnabĭtur |
| I plur. | prōcrastĭnabĭmur |
| II plur. | prōcrastĭnabimĭni |
| III plur. | prōcrastĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | procrastinatus, a, um sum |
| II sing. | procrastinatus, a, um es |
| III sing. | procrastinatus, a, um est |
| I plur. | procrastinati, ae, a sumus |
| II plur. | procrastinati, ae, a estis |
| III plur. | procrastinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | procrastinatus, a, um eram |
| II sing. | procrastinatus, a, um eras |
| III sing. | procrastinatus, a, um erat |
| I plur. | procrastinati, ae, a eramus |
| II plur. | procrastinati, ae, a eratis |
| III plur. | procrastinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | procrastinatus, a, um ero |
| II sing. | procrastinatus, a, um eris |
| III sing. | procrastinatus, a, um erit |
| I plur. | procrastinati, ae, a erimus |
| II plur. | procrastinati, ae, a eritis |
| III plur. | procrastinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | prōcrastĭner |
| II sing. | prōcrastĭnēris, prōcrastĭnēre |
| III sing. | prōcrastĭnētur |
| I plur. | prōcrastĭnēmur |
| II plur. | prōcrastĭnemĭni |
| III plur. | prōcrastĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōcrastĭnārer |
| II sing. | prōcrastĭnarēris, prōcrastĭnarēre |
| III sing. | prōcrastĭnarētur |
| I plur. | prōcrastĭnarēmur |
| II plur. | prōcrastĭnaremĭni |
| III plur. | prōcrastĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | procrastinatus, a, um sim |
| II sing. | procrastinatus, a, um sis |
| III sing. | procrastinatus, a, um sit |
| I plur. | procrastinati, ae, a simus |
| II plur. | procrastinati, ae, a sitis |
| III plur. | procrastinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | procrastinatus, a, um essem |
| II sing. | procrastinatus, a, um esses |
| III sing. | procrastinatus, a, um esset |
| I plur. | procrastinati, ae, a essemus |
| II plur. | procrastinati, ae, a essetis |
| III plur. | procrastinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prōcrastĭnāre |
| II plur. | prōcrastĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | prōcrastĭnātor |
| III sing. | prōcrastĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | prōcrastĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| procrastinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| prōcrastĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | procrastinatus, a, um esse |
| Plurale: | procrastinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| procrastinatum esse |
| GERUNDIVO |
| prōcrastĭnandus, a, um | |