Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | prōdīcor |
| II sing. | prōdīcĕris, prōdīcĕre |
| III sing. | prōdīcĭtur |
| I plur. | prōdīcĭmur |
| II plur. | prōdīcimĭni |
| III plur. | prōdīcuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōdīcēbar |
| II sing. | prōdīcebāris, prōdīcebāre |
| III sing. | prōdīcebātur |
| I plur. | prōdīcebāmur |
| II plur. | prōdīcebamĭni |
| III plur. | prōdīcebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prōdīcar |
| II sing. | prōdīcēris, prōdīcēre |
| III sing. | prōdīcētur |
| I plur. | prōdīcēmur |
| II plur. | prōdīcemĭni |
| III plur. | prōdīcentur |
| PARFAIT |
| I sing. | prodictus, a, um sum |
| II sing. | prodictus, a, um es |
| III sing. | prodictus, a, um est |
| I plur. | prodicti, ae, a sumus |
| II plur. | prodicti, ae, a estis |
| III plur. | prodicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prodictus, a, um eram |
| II sing. | prodictus, a, um eras |
| III sing. | prodictus, a, um erat |
| I plur. | prodicti, ae, a eramus |
| II plur. | prodicti, ae, a eratis |
| III plur. | prodicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | prodictus, a, um ero |
| II sing. | prodictus, a, um eris |
| III sing. | prodictus, a, um erit |
| I plur. | prodicti, ae, a erimus |
| II plur. | prodicti, ae, a eritis |
| III plur. | prodicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | prōdīcar |
| II sing. | prōdīcāris, prōdīcāre |
| III sing. | prōdīcātur |
| I plur. | prōdīcāmur |
| II plur. | prōdīcamĭni |
| III plur. | prōdīcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōdīcĕrer |
| II sing. | prōdīcerēris, prōdīcerēre |
| III sing. | prōdīcerētur |
| I plur. | prōdīcerēmur |
| II plur. | prōdīceremĭni |
| III plur. | prōdīcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | prodictus, a, um sim |
| II sing. | prodictus, a, um sis |
| III sing. | prodictus, a, um sit |
| I plur. | prodicti, ae, a simus |
| II plur. | prodicti, ae, a sitis |
| III plur. | prodicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prodictus, a, um essem |
| II sing. | prodictus, a, um esses |
| III sing. | prodictus, a, um esset |
| I plur. | prodicti, ae, a essemus |
| II plur. | prodicti, ae, a essetis |
| III plur. | prodicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prōdīcĕre |
| II plur. | prōdīcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | prōdīcĭtor |
| III sing. | prōdīcĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | prōdīcuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| prodictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| prōdīci |
| PARFAIT |
| Singolare: | prodictus, a, um esse |
| Plurale: | prodicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| prodictum esse |
| GERUNDIVO |
| prōdīcendus, a, um |
| SUPIN |
| prodictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRODICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|