Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | proflictus |
| Gen. | proflicti |
| Dat. | proflicto |
| Acc. | proflictum |
| Abl. | proflicto |
| Voc. | proflicte |
| PLURIEL |
| Nom. | proflicti |
| Gen. | proflictōrum |
| Dat. | proflictis |
| Acc. | proflictos |
| Abl. | proflictis |
| Voc. | proflicti |
| SINGULIER |
| Nom. | proflictă |
| Gen. | proflictae |
| Dat. | proflictae |
| Acc. | proflictam |
| Abl. | proflictā |
| Voc. | proflictă |
| PLURIEL |
| Nom. | proflictae |
| Gen. | proflictārum |
| Dat. | proflictis |
| Acc. | proflictas |
| Abl. | proflictis |
| Voc. | proflictae |
| SINGULIER |
| Nom. | proflictum |
| Gen. | proflicti |
| Dat. | proflicto |
| Acc. | proflictum |
| Abl. | proflicto |
| Voc. | proflictum |
| PLURIEL |
| Nom. | proflicta |
| Gen. | proflictōrum |
| Dat. | proflictis |
| Acc. | proflicta |
| Abl. | proflictis | |