Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | prōlŭor |
| II sing. | prōlŭĕris, prōlŭĕre |
| III sing. | prōlŭĭtur |
| I plur. | prōlŭĭmur |
| II plur. | prōlŭimĭni |
| III plur. | prōlŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōlŭēbar |
| II sing. | prōlŭebāris, prōlŭebāre |
| III sing. | prōlŭebātur |
| I plur. | prōlŭebāmur |
| II plur. | prōlŭebamĭni |
| III plur. | prōlŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prōlŭar |
| II sing. | prōlŭēris, prōlŭēre |
| III sing. | prōlŭētur |
| I plur. | prōlŭēmur |
| II plur. | prōlŭemĭni |
| III plur. | prōlŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | prolutus, –a, –um sum |
| II sing. | prolutus, –a, –um es |
| III sing. | prolutus, –a, –um est |
| I plur. | proluti, –ae, –a sumus |
| II plur. | proluti, –ae, –a estis |
| III plur. | proluti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prolutus, –a, –um eram |
| II sing. | prolutus, –a, –um eras |
| III sing. | prolutus, –a, –um erat |
| I plur. | proluti, –ae, –a eramus |
| II plur. | proluti, –ae, –a eratis |
| III plur. | proluti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | prolutus, –a, –um ero |
| II sing. | prolutus, –a, –um eris |
| III sing. | prolutus, –a, –um erit |
| I plur. | proluti, –ae, –a erimus |
| II plur. | proluti, –ae, –a eritis |
| III plur. | proluti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | prōlŭar |
| II sing. | prōlŭāris, prōlŭāre |
| III sing. | prōlŭātur |
| I plur. | prōlŭāmur |
| II plur. | prōlŭamĭni |
| III plur. | prōlŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōlŭĕrer |
| II sing. | prōlŭerēris, prōlŭerēre |
| III sing. | prōlŭerētur |
| I plur. | prōlŭerēmur |
| II plur. | prōlŭeremĭni |
| III plur. | prōlŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | prolutus, –a, –um sim |
| II sing. | prolutus, –a, –um sis |
| III sing. | prolutus, –a, –um sit |
| I plur. | proluti, –ae, –a simus |
| II plur. | proluti, –ae, –a sitis |
| III plur. | proluti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prolutus, –a, –um essem |
| II sing. | prolutus, –a, –um esses |
| III sing. | prolutus, –a, –um esset |
| I plur. | proluti, –ae, –a essemus |
| II plur. | proluti, –ae, –a essetis |
| III plur. | proluti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prōlŭĕre |
| II plur. | prōlŭimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | prōlŭĭtor |
| III sing. | prōlŭĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | prōlŭuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| prolutus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| prōlŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | prolutus, –a, –um esse |
| Plurale: | proluti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| prolutum esse |
| GERUNDIVO |
| prōlŭendus, –a, –um |
| SUPIN |
| prolutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PROLUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
