Déclinaison / Conjugueur latin
prōnuntĭor - Diathèse passive
(prōnuntĭo, prōnuntĭas, pronuntiavi, prōnuntĭāre, pronuntiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prōnuntĭor |
| II sing. | prōnuntĭāris, prōnuntĭāre |
| III sing. | prōnuntĭātur |
| I plur. | prōnuntĭāmur |
| II plur. | prōnuntĭamĭni |
| III plur. | prōnuntĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōnuntĭābar |
| II sing. | prōnuntĭabāris, prōnuntĭabāre |
| III sing. | prōnuntĭabātur |
| I plur. | prōnuntĭabāmur |
| II plur. | prōnuntĭabamĭni |
| III plur. | prōnuntĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prōnuntĭābor |
| II sing. | prōnuntĭabĕris, prōnuntĭabĕre |
| III sing. | prōnuntĭabĭtur |
| I plur. | prōnuntĭabĭmur |
| II plur. | prōnuntĭabimĭni |
| III plur. | prōnuntĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | pronuntiatus, a, um sum |
| II sing. | pronuntiatus, a, um es |
| III sing. | pronuntiatus, a, um est |
| I plur. | pronuntiati, ae, a sumus |
| II plur. | pronuntiati, ae, a estis |
| III plur. | pronuntiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pronuntiatus, a, um eram |
| II sing. | pronuntiatus, a, um eras |
| III sing. | pronuntiatus, a, um erat |
| I plur. | pronuntiati, ae, a eramus |
| II plur. | pronuntiati, ae, a eratis |
| III plur. | pronuntiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pronuntiatus, a, um ero |
| II sing. | pronuntiatus, a, um eris |
| III sing. | pronuntiatus, a, um erit |
| I plur. | pronuntiati, ae, a erimus |
| II plur. | pronuntiati, ae, a eritis |
| III plur. | pronuntiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | prōnuntĭer |
| II sing. | prōnuntĭēris, prōnuntĭēre |
| III sing. | prōnuntĭētur |
| I plur. | prōnuntĭēmur |
| II plur. | prōnuntĭemĭni |
| III plur. | prōnuntĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōnuntĭārer |
| II sing. | prōnuntĭarēris, prōnuntĭarēre |
| III sing. | prōnuntĭarētur |
| I plur. | prōnuntĭarēmur |
| II plur. | prōnuntĭaremĭni |
| III plur. | prōnuntĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pronuntiatus, a, um sim |
| II sing. | pronuntiatus, a, um sis |
| III sing. | pronuntiatus, a, um sit |
| I plur. | pronuntiati, ae, a simus |
| II plur. | pronuntiati, ae, a sitis |
| III plur. | pronuntiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pronuntiatus, a, um essem |
| II sing. | pronuntiatus, a, um esses |
| III sing. | pronuntiatus, a, um esset |
| I plur. | pronuntiati, ae, a essemus |
| II plur. | pronuntiati, ae, a essetis |
| III plur. | pronuntiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prōnuntĭāre |
| II plur. | prōnuntĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | prōnuntĭātor |
| III sing. | prōnuntĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | prōnuntĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| pronuntiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| prōnuntĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | pronuntiatus, a, um esse |
| Plurale: | pronuntiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| pronuntiatum esse |
| GERUNDIVO |
| prōnuntĭandus, a, um | |