Déclinaison / Conjugueur latin
prŏpĕro - Diathèse active
(prŏpĕro, prŏpĕras, properavi, prŏpĕrāre, properatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prŏpĕro |
| II sing. | prŏpĕras |
| III sing. | prŏpĕrat |
| I plur. | prŏpĕrāmus |
| II plur. | prŏpĕrātis |
| III plur. | prŏpĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prŏpĕrābam |
| II sing. | prŏpĕrābas |
| III sing. | prŏpĕrābat |
| I plur. | prŏpĕrabāmus |
| II plur. | prŏpĕrabātis |
| III plur. | prŏpĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prŏpĕrābo |
| II sing. | prŏpĕrābis |
| III sing. | prŏpĕrābit |
| I plur. | prŏpĕrabĭmus |
| II plur. | prŏpĕrabĭtis |
| III plur. | prŏpĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | properavi |
| II sing. | properavisti |
| III sing. | properavit |
| I plur. | properavĭmus |
| II plur. | properavistis |
| III plur. | properavēreunt, properavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | properavĕram |
| II sing. | properavĕras |
| III sing. | properavĕrat |
| I plur. | properaverāmus |
| II plur. | properaverātis |
| III plur. | properavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | properavĕro |
| II sing. | properavĕris |
| III sing. | properavĕrit |
| I plur. | properaverĭmus |
| II plur. | properaverĭtis |
| III plur. | properavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | prŏpĕrem |
| II sing. | prŏpĕres |
| III sing. | prŏpĕret |
| I plur. | prŏpĕrēmus |
| II plur. | prŏpĕrētis |
| III plur. | prŏpĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prŏpĕrārem |
| II sing. | prŏpĕrāres |
| III sing. | prŏpĕrāret |
| I plur. | prŏpĕrarēmus |
| II plur. | prŏpĕrarētis |
| III plur. | prŏpĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | properavĕrim |
| II sing. | properavĕris |
| III sing. | properavĕrit |
| I plur. | properaverĭmus |
| II plur. | properaverĭtis |
| III plur. | properavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | properavissem |
| II sing. | properavisses |
| III sing. | properavisset |
| I plur. | properavissēmus |
| II plur. | properavissētis |
| III plur. | properavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prŏpĕra |
| II plur. | prŏpĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | prŏpĕrāto |
| III sing. | prŏpĕrāto |
| II plur. | prŏpĕratōte |
| III plur. | prŏpĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| prŏpĕrans, antis |
| FUTUR |
| properatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| prŏpĕrāre |
| PARFAIT |
| properavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | properatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | properatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | prŏpĕrandi |
| Datif: | prŏpĕrando |
| Accusatif: | ad prŏpĕrandum |
| Ablatif: | prŏpĕrando |
| SUPIN |
| properatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PROPERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|