Déclinaison / Conjugueur latin
prŏpīnor - Diathèse passive
(prŏpīno, prŏpīnas, propinavi, prŏpīnāre, propinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prŏpīnor |
| II sing. | prŏpīnāris, prŏpīnāre |
| III sing. | prŏpīnātur |
| I plur. | prŏpīnāmur |
| II plur. | prŏpīnamĭni |
| III plur. | prŏpīnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prŏpīnābar |
| II sing. | prŏpīnabāris, prŏpīnabāre |
| III sing. | prŏpīnabātur |
| I plur. | prŏpīnabāmur |
| II plur. | prŏpīnabamĭni |
| III plur. | prŏpīnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prŏpīnābor |
| II sing. | prŏpīnabĕris, prŏpīnabĕre |
| III sing. | prŏpīnabĭtur |
| I plur. | prŏpīnabĭmur |
| II plur. | prŏpīnabimĭni |
| III plur. | prŏpīnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | propinatus, a, um sum |
| II sing. | propinatus, a, um es |
| III sing. | propinatus, a, um est |
| I plur. | propinati, ae, a sumus |
| II plur. | propinati, ae, a estis |
| III plur. | propinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | propinatus, a, um eram |
| II sing. | propinatus, a, um eras |
| III sing. | propinatus, a, um erat |
| I plur. | propinati, ae, a eramus |
| II plur. | propinati, ae, a eratis |
| III plur. | propinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | propinatus, a, um ero |
| II sing. | propinatus, a, um eris |
| III sing. | propinatus, a, um erit |
| I plur. | propinati, ae, a erimus |
| II plur. | propinati, ae, a eritis |
| III plur. | propinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | prŏpīner |
| II sing. | prŏpīnēris, prŏpīnēre |
| III sing. | prŏpīnētur |
| I plur. | prŏpīnēmur |
| II plur. | prŏpīnemĭni |
| III plur. | prŏpīnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prŏpīnārer |
| II sing. | prŏpīnarēris, prŏpīnarēre |
| III sing. | prŏpīnarētur |
| I plur. | prŏpīnarēmur |
| II plur. | prŏpīnaremĭni |
| III plur. | prŏpīnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | propinatus, a, um sim |
| II sing. | propinatus, a, um sis |
| III sing. | propinatus, a, um sit |
| I plur. | propinati, ae, a simus |
| II plur. | propinati, ae, a sitis |
| III plur. | propinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | propinatus, a, um essem |
| II sing. | propinatus, a, um esses |
| III sing. | propinatus, a, um esset |
| I plur. | propinati, ae, a essemus |
| II plur. | propinati, ae, a essetis |
| III plur. | propinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prŏpīnāre |
| II plur. | prŏpīnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | prŏpīnātor |
| III sing. | prŏpīnātor |
| II plur. | |
| III plur. | prŏpīnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| propinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| prŏpīnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | propinatus, a, um esse |
| Plurale: | propinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| propinatum esse |
| GERUNDIVO |
| prŏpīnandus, a, um | |