Déclinaison / Conjugueur latin
prŏpĭtĭor - Diathèse passive
(prŏpĭtĭo, prŏpĭtĭas, propitiavi, prŏpĭtĭāre, propitiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prŏpĭtĭor |
| II sing. | prŏpĭtĭāris, prŏpĭtĭāre |
| III sing. | prŏpĭtĭātur |
| I plur. | prŏpĭtĭāmur |
| II plur. | prŏpĭtĭamĭni |
| III plur. | prŏpĭtĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prŏpĭtĭābar |
| II sing. | prŏpĭtĭabāris, prŏpĭtĭabāre |
| III sing. | prŏpĭtĭabātur |
| I plur. | prŏpĭtĭabāmur |
| II plur. | prŏpĭtĭabamĭni |
| III plur. | prŏpĭtĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prŏpĭtĭābor |
| II sing. | prŏpĭtĭabĕris, prŏpĭtĭabĕre |
| III sing. | prŏpĭtĭabĭtur |
| I plur. | prŏpĭtĭabĭmur |
| II plur. | prŏpĭtĭabimĭni |
| III plur. | prŏpĭtĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | propitiatus, a, um sum |
| II sing. | propitiatus, a, um es |
| III sing. | propitiatus, a, um est |
| I plur. | propitiati, ae, a sumus |
| II plur. | propitiati, ae, a estis |
| III plur. | propitiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | propitiatus, a, um eram |
| II sing. | propitiatus, a, um eras |
| III sing. | propitiatus, a, um erat |
| I plur. | propitiati, ae, a eramus |
| II plur. | propitiati, ae, a eratis |
| III plur. | propitiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | propitiatus, a, um ero |
| II sing. | propitiatus, a, um eris |
| III sing. | propitiatus, a, um erit |
| I plur. | propitiati, ae, a erimus |
| II plur. | propitiati, ae, a eritis |
| III plur. | propitiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | prŏpĭtĭer |
| II sing. | prŏpĭtĭēris, prŏpĭtĭēre |
| III sing. | prŏpĭtĭētur |
| I plur. | prŏpĭtĭēmur |
| II plur. | prŏpĭtĭemĭni |
| III plur. | prŏpĭtĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prŏpĭtĭārer |
| II sing. | prŏpĭtĭarēris, prŏpĭtĭarēre |
| III sing. | prŏpĭtĭarētur |
| I plur. | prŏpĭtĭarēmur |
| II plur. | prŏpĭtĭaremĭni |
| III plur. | prŏpĭtĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | propitiatus, a, um sim |
| II sing. | propitiatus, a, um sis |
| III sing. | propitiatus, a, um sit |
| I plur. | propitiati, ae, a simus |
| II plur. | propitiati, ae, a sitis |
| III plur. | propitiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | propitiatus, a, um essem |
| II sing. | propitiatus, a, um esses |
| III sing. | propitiatus, a, um esset |
| I plur. | propitiati, ae, a essemus |
| II plur. | propitiati, ae, a essetis |
| III plur. | propitiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prŏpĭtĭāre |
| II plur. | prŏpĭtĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | prŏpĭtĭātor |
| III sing. | prŏpĭtĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | prŏpĭtĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| propitiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| prŏpĭtĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | propitiatus, a, um esse |
| Plurale: | propitiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| propitiatum esse |
| GERUNDIVO |
| prŏpĭtĭandus, a, um | |