Déclinaison / Conjugueur latin
proscrībo - Diathèse active
(proscrībo, proscrībis, proscripsi, proscrībĕre, proscriptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | proscrībo |
| II sing. | proscrībis |
| III sing. | proscrībit |
| I plur. | proscrībĭmus |
| II plur. | proscrībĭtis |
| III plur. | proscrībunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | proscrībēbam |
| II sing. | proscrībēbas |
| III sing. | proscrībēbat |
| I plur. | proscrībebāmus |
| II plur. | proscrībebātis |
| III plur. | proscrībēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | proscrībam |
| II sing. | proscrībes |
| III sing. | proscrībet |
| I plur. | proscrībēmus |
| II plur. | proscrībētis |
| III plur. | proscrībent |
| PARFAIT |
| I sing. | proscripsi |
| II sing. | proscripsisti |
| III sing. | proscripsit |
| I plur. | proscripsĭmus |
| II plur. | proscripsistis |
| III plur. | proscripsērunt, proscripsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | proscripsĕram |
| II sing. | proscripsĕras |
| III sing. | proscripsĕrat |
| I plur. | proscripserāmus |
| II plur. | proscripserātis |
| III plur. | proscripsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | proscripsĕro |
| II sing. | proscripsĕris |
| III sing. | proscripsĕrit |
| I plur. | proscripserĭmus |
| II plur. | proscripserĭtis |
| III plur. | proscripsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | proscrībam |
| II sing. | proscrības |
| III sing. | proscrībat |
| I plur. | proscrībāmus |
| II plur. | proscrībātis |
| III plur. | proscrībant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | proscrībĕrem |
| II sing. | proscrībĕres |
| III sing. | proscrībĕret |
| I plur. | proscrīberēmus |
| II plur. | proscrīberētis |
| III plur. | proscrībĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | proscripsĕrim |
| II sing. | proscripsĕris |
| III sing. | proscripsĕrit |
| I plur. | proscripserĭmus |
| II plur. | proscripserĭtis |
| III plur. | proscripsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | proscripsissem |
| II sing. | proscripsisses |
| III sing. | proscripsisset |
| I plur. | proscripsissēmus |
| II plur. | proscripsissētis |
| III plur. | proscripsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | proscrībĕ |
| II plur. | proscrībĭte |
| FUTUR |
| II sing. | proscrībĭto |
| III sing. | proscrībĭto |
| II plur. | proscrībitōte |
| III plur. | proscrībunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| proscrībens, entis |
| FUTUR |
| proscriptūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| proscrībĕre |
| PARFAIT |
| proscripsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | proscriptūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | proscriptūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | proscrībendi |
| Datif: | proscrībendo |
| Accusatif: | ad proscrībendum |
| Ablatif: | proscrībendo |
| SUPIN |
| proscriptum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PROSCRIBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|