Déclinaison / Conjugueur latin
prosterno - Diathèse active
(prosterno, prosternis, prostravi, prosternĕre, prostratum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prosterno |
| II sing. | prosternis |
| III sing. | prosternit |
| I plur. | prosternĭmus |
| II plur. | prosternĭtis |
| III plur. | prosternunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prosternēbam |
| II sing. | prosternēbas |
| III sing. | prosternēbat |
| I plur. | prosternebāmus |
| II plur. | prosternebātis |
| III plur. | prosternēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prosternam |
| II sing. | prosternes |
| III sing. | prosternet |
| I plur. | prosternēmus |
| II plur. | prosternētis |
| III plur. | prosternent |
| PARFAIT |
| I sing. | prostravi |
| II sing. | prostravisti |
| III sing. | prostravit |
| I plur. | prostravĭmus |
| II plur. | prostravistis |
| III plur. | prostravērunt, prostravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prostravĕram |
| II sing. | prostravĕras |
| III sing. | prostravĕrat |
| I plur. | prostraverāmus |
| II plur. | prostraverātis |
| III plur. | prostravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | prostravĕro |
| II sing. | prostravĕris |
| III sing. | prostravĕrit |
| I plur. | prostraverĭmus |
| II plur. | prostraverĭtis |
| III plur. | prostravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | prosternam |
| II sing. | prosternas |
| III sing. | prosternat |
| I plur. | prosternāmus |
| II plur. | prosternātis |
| III plur. | prosternant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prosternĕrem |
| II sing. | prosternĕres |
| III sing. | prosternĕret |
| I plur. | prosternerēmus |
| II plur. | prosternerētis |
| III plur. | prosternĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | prostravĕrim |
| II sing. | prostravĕris |
| III sing. | prostravĕrit |
| I plur. | prostraverĭmus |
| II plur. | prostraverĭtis |
| III plur. | prostravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | prostravissem |
| II sing. | prostravisses |
| III sing. | prostravisset |
| I plur. | prostravissēmus |
| II plur. | prostravissētis |
| III plur. | prostravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prosternĕ |
| II plur. | prosternĭte |
| FUTUR |
| II sing. | prosternĭto |
| III sing. | prosternĭto |
| II plur. | prosternitōte |
| III plur. | prosternunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| prosternens, entis |
| FUTUR |
| prostratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| prosternĕre |
| PARFAIT |
| prostravisse, prostrasse |
| FUTUR |
| Singolare: | prostratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | prostratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | prosternendi |
| Datif: | prosternendo |
| Accusatif: | ad prosternendum |
| Ablatif: | prosternendo |
| SUPIN |
| prostratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PROSTERNO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|