Déclinaison / Conjugueur latin
prōturbo - Diathèse active
(prōturbo, prōturbas, proturbavi, prōturbāre, proturbatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | prōturbo |
| II sing. | prōturbas |
| III sing. | prōturbat |
| I plur. | prōturbāmus |
| II plur. | prōturbātis |
| III plur. | prōturbant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōturbābam |
| II sing. | prōturbābas |
| III sing. | prōturbābat |
| I plur. | prōturbabāmus |
| II plur. | prōturbabātis |
| III plur. | prōturbābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | prōturbābo |
| II sing. | prōturbābis |
| III sing. | prōturbābit |
| I plur. | prōturbabĭmus |
| II plur. | prōturbabĭtis |
| III plur. | prōturbābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | proturbavi |
| II sing. | proturbavisti |
| III sing. | proturbavit |
| I plur. | proturbavĭmus |
| II plur. | proturbavistis |
| III plur. | proturbavērunt, proturbavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | proturbavĕram |
| II sing. | proturbavĕras |
| III sing. | proturbavĕrat |
| I plur. | proturbaverāmus |
| II plur. | proturbaverātis |
| III plur. | proturbavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | proturbavĕro |
| II sing. | proturbavĕris |
| III sing. | proturbavĕrit |
| I plur. | proturbaverĭmus |
| II plur. | proturbaverĭtis |
| III plur. | proturbavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | prōturbem |
| II sing. | prōturbes |
| III sing. | prōturbet |
| I plur. | prōturbēmus |
| II plur. | prōturbētis |
| III plur. | prōturbent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | prōturbārem |
| II sing. | prōturbāres |
| III sing. | prōturbāret |
| I plur. | prōturbarēmus |
| II plur. | prōturbarētis |
| III plur. | prōturbārent |
| PARFAIT |
| I sing. | proturbavĕrim |
| II sing. | proturbavĕris |
| III sing. | proturbavĕrit |
| I plur. | proturbaverĭmus |
| II plur. | proturbaverĭtis |
| III plur. | proturbavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | proturbavissem |
| II sing. | proturbavisses |
| III sing. | proturbavisset |
| I plur. | proturbavissēmus |
| II plur. | proturbavissētis |
| III plur. | proturbavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | prōturba |
| II plur. | prōturbāte |
| FUTUR |
| II sing. | prōturbāto |
| III sing. | prōturbāto |
| II plur. | prōturbatōte |
| III plur. | prōturbanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| prōturbans, antis |
| FUTUR |
| proturbatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| prōturbāre |
| PARFAIT |
| proturbavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | proturbatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | proturbatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | prōturbandi |
| Datif: | prōturbando |
| Accusatif: | ad prōturbandum |
| Ablatif: | prōturbando |
| SUPIN |
| proturbatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PROTURBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|