Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | pudibilis |
| Gen. | pudibilis |
| Dat. | pudibili |
| Acc. | pudibilem |
| Abl. | pudibili |
| Voc. | pudibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | pudibiles |
| Gen. | pudibilĭum |
| Dat. | pudibilĭbus |
| Acc. | pudibiles |
| Abl. | pudibilĭbus |
| Voc. | pudibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | pudibilis |
| Gen. | pudibilis |
| Dat. | pudibili |
| Acc. | pudibilem |
| Abl. | pudibili |
| Voc. | pudibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | pudibiles |
| Gen. | pudibilĭum |
| Dat. | pudibilĭbus |
| Acc. | pudibiles |
| Abl. | pudibilĭbus |
| Voc. | pudibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | pudibile |
| Gen. | pudibilis |
| Dat. | pudibili |
| Acc. | pudibile |
| Abl. | pudibili |
| Voc. | pudibile |
| PLURIEL |
| Nom. | pudibilĭa |
| Gen. | pudibilĭum |
| Dat. | pudibilĭbus |
| Acc. | pudibilĭa |
| Abl. | pudibilĭbus | |