Déclinaison / Conjugueur latin
quaestĭōnor - Diathèse passive
(quaestĭōno, quaestĭōnas, quaestionavi, quaestĭōnāre, quaestionatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | quaestĭōnor |
| II sing. | quaestĭōnāris, quaestĭōnāre |
| III sing. | quaestĭōnātur |
| I plur. | quaestĭōnāmur |
| II plur. | quaestĭōnamĭni |
| III plur. | quaestĭōnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | quaestĭōnābar |
| II sing. | quaestĭōnabāris, quaestĭōnabāre |
| III sing. | quaestĭōnabātur |
| I plur. | quaestĭōnabāmur |
| II plur. | quaestĭōnabamĭni |
| III plur. | quaestĭōnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | quaestĭōnābor |
| II sing. | quaestĭōnabĕris, quaestĭōnabĕre |
| III sing. | quaestĭōnabĭtur |
| I plur. | quaestĭōnabĭmur |
| II plur. | quaestĭōnabimĭni |
| III plur. | quaestĭōnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | quaestionatus, a, um sum |
| II sing. | quaestionatus, a, um es |
| III sing. | quaestionatus, a, um est |
| I plur. | quaestionati, ae, a sumus |
| II plur. | quaestionati, ae, a estis |
| III plur. | quaestionati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | quaestionatus, a, um eram |
| II sing. | quaestionatus, a, um eras |
| III sing. | quaestionatus, a, um erat |
| I plur. | quaestionati, ae, a eramus |
| II plur. | quaestionati, ae, a eratis |
| III plur. | quaestionati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | quaestionatus, a, um ero |
| II sing. | quaestionatus, a, um eris |
| III sing. | quaestionatus, a, um erit |
| I plur. | quaestionati, ae, a erimus |
| II plur. | quaestionati, ae, a eritis |
| III plur. | quaestionati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | quaestĭōner |
| II sing. | quaestĭōnēris, quaestĭōnēre |
| III sing. | quaestĭōnētur |
| I plur. | quaestĭōnēmur |
| II plur. | quaestĭōnemĭni |
| III plur. | quaestĭōnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | quaestĭōnārer |
| II sing. | quaestĭōnarēris, quaestĭōnarēre |
| III sing. | quaestĭōnarētur |
| I plur. | quaestĭōnarēmur |
| II plur. | quaestĭōnaremĭni |
| III plur. | quaestĭōnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | quaestionatus, a, um sim |
| II sing. | quaestionatus, a, um sis |
| III sing. | quaestionatus, a, um sit |
| I plur. | quaestionati, ae, a simus |
| II plur. | quaestionati, ae, a sitis |
| III plur. | quaestionati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | quaestionatus, a, um essem |
| II sing. | quaestionatus, a, um esses |
| III sing. | quaestionatus, a, um esset |
| I plur. | quaestionati, ae, a essemus |
| II plur. | quaestionati, ae, a essetis |
| III plur. | quaestionati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | quaestĭōnāre |
| II plur. | quaestĭōnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | quaestĭōnātor |
| III sing. | quaestĭōnātor |
| II plur. | |
| III plur. | quaestĭōnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| quaestionatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| quaestĭōnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | quaestionatus, a, um esse |
| Plurale: | quaestionati, ae, a esse |
| FUTUR |
| quaestionatum esse |
| GERUNDIVO |
| quaestĭōnandus, a, um | |