Déclinaison / Conjugueur latin
rătĭōcĭnor - Diathèse active
(rătĭōcĭnor, rătĭōcĭnāris, rătĭōcĭnāri, ratiocinatus, ratiocinatum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | rătĭōcĭnor |
| II sing. | rătĭōcĭnāris, rătĭōcĭnāre |
| III sing. | rătĭōcĭnātur |
| I plur. | rătĭōcĭnāmur |
| II plur. | rătĭōcĭnamĭni |
| III plur. | rătĭōcĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rătĭōcĭnābar |
| II sing. | rătĭōcĭnabāris, rătĭōcĭnabāre |
| III sing. | rătĭōcĭnabātur |
| I plur. | rătĭōcĭnabāmur |
| II plur. | rătĭōcĭnabamĭni |
| III plur. | rătĭōcĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rătĭōcĭnābor |
| II sing. | rătĭōcĭnabĕris, rătĭōcĭnabĕre |
| III sing. | rătĭōcĭnabĭtur |
| I plur. | rătĭōcĭnabĭmur |
| II plur. | rătĭōcĭnabimĭni |
| III plur. | rătĭōcĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ratiocinatus, a, um sum |
| II sing. | ratiocinatus, a, um es |
| III sing. | ratiocinatus, a, um est |
| I plur. | ratiocinati, ae, a sumus |
| II plur. | ratiocinati, ae, a estis |
| III plur. | ratiocinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ratiocinatus, a, um eram |
| II sing. | ratiocinatus, a, um eras |
| III sing. | ratiocinatus, a, um erat |
| I plur. | ratiocinati, ae, a eramus |
| II plur. | ratiocinati, ae, a eratis |
| III plur. | ratiocinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ratiocinatus, a, um ero |
| II sing. | ratiocinatus, a, um eris |
| III sing. | ratiocinatus, a, um erit |
| I plur. | ratiocinati, ae, a erimus |
| II plur. | ratiocinati, ae, a eritis |
| III plur. | ratiocinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rătĭōcĭner |
| II sing. | rătĭōcĭnēris, rătĭōcĭnēre |
| III sing. | rătĭōcĭnētur |
| I plur. | rătĭōcĭnēmur |
| II plur. | rătĭōcĭnemĭni |
| III plur. | rătĭōcĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rătĭōcĭnārer |
| II sing. | rătĭōcĭnarēris, rătĭōcĭnarēre |
| III sing. | rătĭōcĭnarētur |
| I plur. | rătĭōcĭnarēmur |
| II plur. | rătĭōcĭnaremĭni |
| III plur. | rătĭōcĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ratiocinatus, a, um sim |
| II sing. | ratiocinatus, a, um sis |
| III sing. | ratiocinatus, a, um sit |
| I plur. | ratiocinati, ae, a simus |
| II plur. | ratiocinati, ae, a sitis |
| III plur. | ratiocinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ratiocinatus, a, um essem |
| II sing. | ratiocinatus, a, um esses |
| III sing. | ratiocinatus, a, um esset |
| I plur. | ratiocinati, ae, a essemus |
| II plur. | ratiocinati, ae, a essetis |
| III plur. | ratiocinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rătĭōcĭnāre |
| II plur. | rătĭōcĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rătĭōcĭnātor |
| III sing. | rătĭōcĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | rătĭōcĭnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rătĭōcĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ratiocinatus, a, um esse |
| Plurale: | ratiocinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | ratiocinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | ratiocinatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rătĭōcĭnans, antis |
| FUTUR |
| ratiocinatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | ratiocinatum |
| Passivo: | ratiocinatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rătĭōcĭnandi |
| Datif: | rătĭōcĭnando |
| Accusatif: | rătĭōcĭnandum |
| Ablatif: | rătĭōcĭnando |
| |
| GERUNDIVO |
| rătĭōcĭnandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RATIOCINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|