Déclinaison / Conjugueur latin
rĕbullĭo - Diathèse active
(rĕbullĭo, rĕbullis, rĕbullīre, rebullivi)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕbullĭo |
| II sing. | rĕbullis |
| III sing. | rĕbullit |
| I plur. | rĕbullīmus |
| II plur. | rĕbullītis |
| III plur. | rĕbullĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕbulliēbam |
| II sing. | rĕbulliēbas |
| III sing. | rĕbulliēbat |
| I plur. | rĕbulliebāmus |
| II plur. | rĕbulliebātis |
| III plur. | rĕbulliēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕbullĭam |
| II sing. | rĕbullĭes |
| III sing. | rĕbullĭet |
| I plur. | rĕbulliēmus |
| II plur. | rĕbulliētis |
| III plur. | rĕbullĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | rebullivi |
| II sing. | rebullivisti |
| III sing. | rebullivit |
| I plur. | rebullivĭmus |
| II plur. | rebullivistis |
| III plur. | rebullivērunt, rebullivēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rebullivĕram |
| II sing. | rebullivĕras |
| III sing. | rebullivĕrat |
| I plur. | rebulliverāmus |
| II plur. | rebulliverātis |
| III plur. | rebullivērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | rebullivĕro |
| II sing. | rebullivĕris |
| III sing. | rebullivĕrit |
| I plur. | rebulliverĭmus |
| II plur. | rebulliverĭtis |
| III plur. | rebullivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕbullĭam |
| II sing. | rĕbullĭas |
| III sing. | rĕbullĭat |
| I plur. | rĕbulliāmus |
| II plur. | rĕbulliātis |
| III plur. | rĕbullĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕbullīrem |
| II sing. | rĕbullīres |
| III sing. | rĕbullīret |
| I plur. | rĕbullirēmus |
| II plur. | rĕbullirētis |
| III plur. | rĕbullīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | rebullivĕrim |
| II sing. | rebullivĕris |
| III sing. | rebullivĕrit |
| I plur. | rebulliverĭmus |
| II plur. | rebulliverĭtis |
| III plur. | rebullivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rebullivissem |
| II sing. | rebullivisses |
| III sing. | rebullivisset |
| I plur. | rebullivissēmus |
| II plur. | rebullivissētis |
| III plur. | rebullivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕbulli |
| II plur. | rĕbullīte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕbullīto |
| III sing. | rĕbullīto |
| II plur. | rĕbullitōte |
| III plur. | rĕbulliunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕbulliens, ientis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕbullīre |
| PARFAIT |
| rebullivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕbulliendi |
| Datif: | rĕbulliendo |
| Accusatif: | ad rĕbulliendum |
| Ablatif: | rĕbulliendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REBULLIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|