Déclinaison / Conjugueur latin
rĕcandesco - Diathèse active
(rĕcandesco, rĕcandescis, rĕcandescĕre, recandui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcandesco |
| II sing. | rĕcandescis |
| III sing. | rĕcandescit |
| I plur. | rĕcandescĭmus |
| II plur. | rĕcandescĭtis |
| III plur. | rĕcandescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcandescēbam |
| II sing. | rĕcandescēbas |
| III sing. | rĕcandescēbat |
| I plur. | rĕcandescebāmus |
| II plur. | rĕcandescebātis |
| III plur. | rĕcandescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕcandescam |
| II sing. | rĕcandesces |
| III sing. | rĕcandescet |
| I plur. | rĕcandescēmus |
| II plur. | rĕcandescētis |
| III plur. | rĕcandescent |
| PARFAIT |
| I sing. | recandui |
| II sing. | recanduisti |
| III sing. | recanduit |
| I plur. | recanduĭmus |
| II plur. | recanduistis |
| III plur. | recanduērunt, recanduēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recanduĕram |
| II sing. | recanduĕras |
| III sing. | recanduĕrat |
| I plur. | recanduerāmus |
| II plur. | recanduerātis |
| III plur. | recanduĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | recanduĕro |
| II sing. | recanduĕris |
| III sing. | recanduĕrit |
| I plur. | recanduerĭmus |
| II plur. | recanduerĭtis |
| III plur. | recanduĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcandescam |
| II sing. | rĕcandescas |
| III sing. | rĕcandescat |
| I plur. | rĕcandescāmus |
| II plur. | rĕcandescātis |
| III plur. | rĕcandescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcandescĕrem |
| II sing. | rĕcandescĕres |
| III sing. | rĕcandescĕret |
| I plur. | rĕcandescerēmus |
| II plur. | rĕcandescerētis |
| III plur. | rĕcandescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | recanduĕrim |
| II sing. | recanduĕris |
| III sing. | recanduĕrit |
| I plur. | recanduerĭmus |
| II plur. | recanduerĭtis |
| III plur. | recanduĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recanduissem |
| II sing. | recanduisses |
| III sing. | recanduisset |
| I plur. | recanduissēmus |
| II plur. | recanduissētis |
| III plur. | recanduissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕcandescĕ |
| II plur. | rĕcandescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕcandescĭto |
| III sing. | rĕcandescĭto |
| II plur. | rĕcandescitōte |
| III plur. | rĕcandescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕcandescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕcandescĕre |
| PARFAIT |
| recanduisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕcandescendi |
| Datif: | rĕcandescendo |
| Accusatif: | ad rĕcandescendum |
| Ablatif: | rĕcandescendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECANDESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|