Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | recutitus |
| Gen. | recutiti |
| Dat. | recutito |
| Acc. | recutitum |
| Abl. | recutito |
| Voc. | recutite |
| PLURIEL |
| Nom. | recutiti |
| Gen. | recutitōrum |
| Dat. | recutitis |
| Acc. | recutitos |
| Abl. | recutitis |
| Voc. | recutiti |
| SINGULIER |
| Nom. | recutită |
| Gen. | recutitae |
| Dat. | recutitae |
| Acc. | recutitam |
| Abl. | recutitā |
| Voc. | recutită |
| PLURIEL |
| Nom. | recutitae |
| Gen. | recutitārum |
| Dat. | recutitis |
| Acc. | recutitas |
| Abl. | recutitis |
| Voc. | recutitae |
| SINGULIER |
| Nom. | recutitum |
| Gen. | recutiti |
| Dat. | recutito |
| Acc. | recutitum |
| Abl. | recutito |
| Voc. | recutitum |
| PLURIEL |
| Nom. | recutita |
| Gen. | recutitōrum |
| Dat. | recutitis |
| Acc. | recutita |
| Abl. | recutitis | |