Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | redomitus |
| Gen. | redomiti |
| Dat. | redomito |
| Acc. | redomitum |
| Abl. | redomito |
| Voc. | redomite |
| PLURIEL |
| Nom. | redomiti |
| Gen. | redomitōrum |
| Dat. | redomitis |
| Acc. | redomitos |
| Abl. | redomitis |
| Voc. | redomiti |
| SINGULIER |
| Nom. | redomită |
| Gen. | redomitae |
| Dat. | redomitae |
| Acc. | redomitam |
| Abl. | redomitā |
| Voc. | redomită |
| PLURIEL |
| Nom. | redomitae |
| Gen. | redomitārum |
| Dat. | redomitis |
| Acc. | redomitas |
| Abl. | redomitis |
| Voc. | redomitae |
| SINGULIER |
| Nom. | redomitum |
| Gen. | redomiti |
| Dat. | redomito |
| Acc. | redomitum |
| Abl. | redomito |
| Voc. | redomitum |
| PLURIEL |
| Nom. | redomita |
| Gen. | redomitōrum |
| Dat. | redomitis |
| Acc. | redomita |
| Abl. | redomitis | |