Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfarcĭor |
| II sing. | rĕfarcīris, rĕfarcīre |
| III sing. | rĕfarcītur |
| I plur. | rĕfarcīmur |
| II plur. | rĕfarcimĭni |
| III plur. | rĕfarciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfarciēbar |
| II sing. | rĕfarciebāris, rĕfarciebāre |
| III sing. | rĕfarciebātur |
| I plur. | rĕfarciebāmur |
| II plur. | rĕfarciebamĭni |
| III plur. | rĕfarciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕfarcĭar |
| II sing. | rĕfarciēris, rĕfarciēre |
| III sing. | rĕfarciētur |
| I plur. | rĕfarciēmur |
| II plur. | rĕfarciemĭni |
| III plur. | rĕfarcientur |
| PARFAIT |
| I sing. | refartus, a, um sum |
| II sing. | refartus, a, um es |
| III sing. | refartus, a, um est |
| I plur. | refarti, ae, a sumus |
| II plur. | refarti, ae, a estis |
| III plur. | refarti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refartus, a, um eram |
| II sing. | refartus, a, um eras |
| III sing. | refartus, a, um erat |
| I plur. | refarti, ae, a eramus |
| II plur. | refarti, ae, a eratis |
| III plur. | refarti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | refartus, a, um ero |
| II sing. | refartus, a, um eris |
| III sing. | refartus, a, um erit |
| I plur. | refarti, ae, a erimus |
| II plur. | refarti, ae, a eritis |
| III plur. | refarti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfarcĭar |
| II sing. | rĕfarciāris, rĕfarciāre |
| III sing. | rĕfarciātur |
| I plur. | rĕfarciāmur |
| II plur. | rĕfarciamĭni |
| III plur. | rĕfarciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfarcīrer |
| II sing. | rĕfarcirēris, refarsirēre |
| III sing. | rĕfarcirētur |
| I plur. | rĕfarcirēmur |
| II plur. | rĕfarcirēmini |
| III plur. | rĕfarcirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | refartus, a, um sim |
| II sing. | refartus, a, um sis |
| III sing. | refartus, a, um sit |
| I plur. | refarti, ae, a simus |
| II plur. | refarti, ae, a sitis |
| III plur. | refarti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refartus, a, um essem |
| II sing. | refartus, a, um esses |
| III sing. | refartus, a, um esset |
| I plur. | refarti, ae, a essemus |
| II plur. | refarti, ae, a essetis |
| III plur. | refarti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕfarcīre |
| II plur. | rĕfarcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕfarcītor |
| III sing. | rĕfarcītor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕfarciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| refartus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕfarcīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | refartus, a, um esse |
| Plurale: | refarti, ae, a esse |
| FUTUR |
| refartum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕfarciendus, a, um |
| SUPIN |
| refartu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REFARCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|