Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfĕro |
| II sing. | rĕfĕrs |
| III sing. | rĕfĕrt |
| I plur. | rĕfĕrĭmus |
| II plur. | rĕfĕrtis |
| III plur. | rĕfĕrunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfĕrēbam |
| II sing. | rĕfĕrēbas |
| III sing. | rĕfĕrēbat |
| I plur. | rĕfĕrebāmus |
| II plur. | rĕfĕrebātis |
| III plur. | rĕfĕrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕfĕram |
| II sing. | rĕfĕres |
| III sing. | rĕfĕret |
| I plur. | rĕfĕrēmus |
| II plur. | rĕfĕrētis |
| III plur. | rĕfĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | retuli o rettuli |
| II sing. | retulisti o rettulisti |
| III sing. | retulit o rettulit |
| I plur. | retulĭmus o rettulĭmus |
| II plur. | rĕfĕristis o rettulistis |
| III plur. | retulērunt o rettulērunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retulĕram o rettulĕram |
| II sing. | retulĕras o rettulĕras |
| III sing. | retulĕrat o rettulĕrat |
| I plur. | retulerāmus o rettulerāmus |
| II plur. | retulerātis o rettulerātis |
| III plur. | retulĕrant o rettulĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | retulĕro o rettulĕro |
| II sing. | retulĕris o rettulĕris |
| III sing. | retulĕrit o rettulĕrit |
| I plur. | retulerĭmus o rettulerĭmus |
| II plur. | retulerĭtis o rettulerĭtis |
| III plur. | retulĕrint o rettulĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfĕram |
| II sing. | rĕfĕras |
| III sing. | rĕfĕrat |
| I plur. | rĕfĕrāmus |
| II plur. | rĕfĕrātis |
| III plur. | rĕfĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfĕrrem |
| II sing. | rĕfĕrres |
| III sing. | rĕfĕrret |
| I plur. | rĕfĕrrēmus |
| II plur. | rĕfĕrrētis |
| III plur. | rĕfĕrrent |
| PARFAIT |
| I sing. | retulĕrim o rettulĕrim |
| II sing. | retulĕris o rettulĕris |
| III sing. | retulĕrit o rettulĕrit |
| I plur. | retulerĭmus o rettulerĭmus |
| II plur. | retulerĭtis o rettulerĭtis |
| III plur. | retulĕrint o rettulĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retulissem o rettulissem |
| II sing. | retulisses o rettulisses |
| III sing. | retulisset o rettulisset |
| I plur. | retulissēmus o rettulissēmus |
| II plur. | retulissētis o rettulissētis |
| III plur. | retulissent o rettulissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕfĕr |
| II plur. | rĕfĕrte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕfĕrto |
| III sing. | rĕfĕrto |
| II plur. | rĕfĕrtōte |
| III plur. | rĕfĕrunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕfĕrens, entis |
| FUTUR |
| relatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕfĕrre |
| PARFAIT |
| retulisse o rettulisse |
| FUTUR |
| Singolare: | relatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | relatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕfĕrendi |
| Datif: | rĕfĕrendo |
| Accusatif: | ad rĕfĕrendum |
| Ablatif: | rĕfĕrendo |
| SUPIN |
| relatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REFERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|