Déclinaison / Conjugueur latin
rĕfĭcĭo - Diathèse active
(rĕfĭcĭo, rĕfĭcis, refeci, rĕfĭcĕre, refectum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfĭcĭo |
| II sing. | rĕfĭcis |
| III sing. | rĕfĭcit |
| I plur. | rĕfĭcīmus |
| II plur. | rĕfĭcītis |
| III plur. | rĕfĭciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfĭciēbam |
| II sing. | rĕfĭciēbas |
| III sing. | rĕfĭciēbat |
| I plur. | rĕfĭciebāmus |
| II plur. | rĕfĭciebātis |
| III plur. | rĕfĭciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕfĭcĭam |
| II sing. | rĕfĭcĭes |
| III sing. | rĕfĭcĭet |
| I plur. | rĕfĭciēmus |
| II plur. | rĕfĭciētis |
| III plur. | rĕfĭcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | refeci |
| II sing. | refecisti |
| III sing. | refecit |
| I plur. | refecĭmus |
| II plur. | refecistis |
| III plur. | refecērunt, refecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refecĕram |
| II sing. | refecĕras |
| III sing. | refecĕrat |
| I plur. | refecerāmus |
| II plur. | refecerātis |
| III plur. | refecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | refecĕro |
| II sing. | refecĕris |
| III sing. | refecĕrit |
| I plur. | refecerĭmus |
| II plur. | refecerĭtis |
| III plur. | refecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfĭcĭam |
| II sing. | rĕfĭcĭas |
| III sing. | rĕfĭcĭat |
| I plur. | rĕfĭciāmus |
| II plur. | rĕfĭciātis |
| III plur. | rĕfĭcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfĭcĕrem |
| II sing. | rĕfĭcĕres |
| III sing. | rĕfĭcĕret |
| I plur. | rĕfĭcerēmus |
| II plur. | rĕfĭcerētis |
| III plur. | rĕfĭcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | refecĕrim |
| II sing. | refecĕris |
| III sing. | refecĕrit |
| I plur. | refecerĭmus |
| II plur. | refecerĭtis |
| III plur. | refecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refecissem |
| II sing. | refecisses |
| III sing. | refecisset |
| I plur. | refecissēmus |
| II plur. | refecissētis |
| III plur. | refecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕfĭce |
| II plur. | rĕfĭcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕfĭcĭto |
| III sing. | rĕfĭcĭto |
| II plur. | rĕfĭcitōte |
| III plur. | rĕfĭciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕfĭciens, ientis |
| FUTUR |
| refectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕfĭcĕre |
| PARFAIT |
| refecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | refectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | refectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕfĭciendi |
| Datif: | rĕfĭciendo |
| Accusatif: | ad rĕfĭciendum |
| Ablatif: | rĕfĭciendo |
| SUPIN |
| refectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REFICIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|