Déclinaison / Conjugueur latin
rĕfōcĭlor - Diathèse passive
(rĕfōcĭlo, rĕfōcĭlas, refocilavi, rĕfōcĭlāre, refocilatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfōcĭlor |
| II sing. | rĕfōcĭlāris, rĕfōcĭlāre |
| III sing. | rĕfōcĭlātur |
| I plur. | rĕfōcĭlāmur |
| II plur. | rĕfōcĭlamĭni |
| III plur. | rĕfōcĭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfōcĭlābar |
| II sing. | rĕfōcĭlabāris, rĕfōcĭlabāre |
| III sing. | rĕfōcĭlabātur |
| I plur. | rĕfōcĭlabāmur |
| II plur. | rĕfōcĭlabamĭni |
| III plur. | rĕfōcĭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕfōcĭlābor |
| II sing. | rĕfōcĭlabĕris, rĕfōcĭlabĕre |
| III sing. | rĕfōcĭlabĭtur |
| I plur. | rĕfōcĭlabĭmur |
| II plur. | rĕfōcĭlabimĭni |
| III plur. | rĕfōcĭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | refocilatus, a, um sum |
| II sing. | refocilatus, a, um es |
| III sing. | refocilatus, a, um est |
| I plur. | refocilati, ae, a sumus |
| II plur. | refocilati, ae, a estis |
| III plur. | refocilati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refocilatus, a, um eram |
| II sing. | refocilatus, a, um eras |
| III sing. | refocilatus, a, um erat |
| I plur. | refocilati, ae, a eramus |
| II plur. | refocilati, ae, a eratis |
| III plur. | refocilati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | refocilatus, a, um ero |
| II sing. | refocilatus, a, um eris |
| III sing. | refocilatus, a, um erit |
| I plur. | refocilati, ae, a erimus |
| II plur. | refocilati, ae, a eritis |
| III plur. | refocilati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfōcĭler |
| II sing. | rĕfōcĭlēris, rĕfōcĭlēre |
| III sing. | rĕfōcĭlētur |
| I plur. | rĕfōcĭlēmur |
| II plur. | rĕfōcĭlemĭni |
| III plur. | rĕfōcĭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfōcĭlārer |
| II sing. | rĕfōcĭlarēris, rĕfōcĭlarēre |
| III sing. | rĕfōcĭlarētur |
| I plur. | rĕfōcĭlarēmur |
| II plur. | rĕfōcĭlaremĭni |
| III plur. | rĕfōcĭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | refocilatus, a, um sim |
| II sing. | refocilatus, a, um sis |
| III sing. | refocilatus, a, um sit |
| I plur. | refocilati, ae, a simus |
| II plur. | refocilati, ae, a sitis |
| III plur. | refocilati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refocilatus, a, um essem |
| II sing. | refocilatus, a, um esses |
| III sing. | refocilatus, a, um esset |
| I plur. | refocilati, ae, a essemus |
| II plur. | refocilati, ae, a essetis |
| III plur. | refocilati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕfōcĭlāre |
| II plur. | rĕfōcĭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕfōcĭlātor |
| III sing. | rĕfōcĭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕfōcĭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| refocilatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕfōcĭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | refocilatus, a, um esse |
| Plurale: | refocilati, ae, a esse |
| FUTUR |
| refocilatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕfōcĭlandus, a, um | |