Déclinaison / Conjugueur latin
rĕfrēnor - Diathèse passive
(rĕfrēno, rĕfrēnas, refrenavi, rĕfrēnāre, refrenatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfrēnor |
| II sing. | rĕfrēnāris, rĕfrēnāre |
| III sing. | rĕfrēnātur |
| I plur. | rĕfrēnāmur |
| II plur. | rĕfrēnamĭni |
| III plur. | rĕfrēnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfrēnābar |
| II sing. | rĕfrēnabāris, rĕfrēnabāre |
| III sing. | rĕfrēnabātur |
| I plur. | rĕfrēnabāmur |
| II plur. | rĕfrēnabamĭni |
| III plur. | rĕfrēnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕfrēnābor |
| II sing. | rĕfrēnabĕris, rĕfrēnabĕre |
| III sing. | rĕfrēnabĭtur |
| I plur. | rĕfrēnabĭmur |
| II plur. | rĕfrēnabimĭni |
| III plur. | rĕfrēnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | refrenatus, a, um sum |
| II sing. | refrenatus, a, um es |
| III sing. | refrenatus, a, um est |
| I plur. | refrenati, ae, a sumus |
| II plur. | refrenati, ae, a estis |
| III plur. | refrenati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refrenatus, a, um eram |
| II sing. | refrenatus, a, um eras |
| III sing. | refrenatus, a, um erat |
| I plur. | refrenati, ae, a eramus |
| II plur. | refrenati, ae, a eratis |
| III plur. | refrenati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | refrenatus, a, um ero |
| II sing. | refrenatus, a, um eris |
| III sing. | refrenatus, a, um erit |
| I plur. | refrenati, ae, a erimus |
| II plur. | refrenati, ae, a eritis |
| III plur. | refrenati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕfrēner |
| II sing. | rĕfrēnēris, rĕfrēnēre |
| III sing. | rĕfrēnētur |
| I plur. | rĕfrēnēmur |
| II plur. | rĕfrēnemĭni |
| III plur. | rĕfrēnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕfrēnārer |
| II sing. | rĕfrēnarēris, rĕfrēnarēre |
| III sing. | rĕfrēnarētur |
| I plur. | rĕfrēnarēmur |
| II plur. | rĕfrēnaremĭni |
| III plur. | rĕfrēnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | refrenatus, a, um sim |
| II sing. | refrenatus, a, um sis |
| III sing. | refrenatus, a, um sit |
| I plur. | refrenati, ae, a simus |
| II plur. | refrenati, ae, a sitis |
| III plur. | refrenati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | refrenatus, a, um essem |
| II sing. | refrenatus, a, um esses |
| III sing. | refrenatus, a, um esset |
| I plur. | refrenati, ae, a essemus |
| II plur. | refrenati, ae, a essetis |
| III plur. | refrenati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕfrēnāre |
| II plur. | rĕfrēnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕfrēnātor |
| III sing. | rĕfrēnātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕfrēnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| refrenatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕfrēnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | refrenatus, a, um esse |
| Plurale: | refrenati, ae, a esse |
| FUTUR |
| refrenatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕfrēnandus, a, um | |