Déclinaison / Conjugueur latin
rĕlinquo - Diathèse active
(rĕlinquo, rĕlinquis, reliqui, rĕlinquĕre, relictum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕlinquo |
| II sing. | rĕlinquis |
| III sing. | rĕlinquit |
| I plur. | rĕlinquĭmus |
| II plur. | rĕlinquĭtis |
| III plur. | rĕlinquunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕlinquēbam |
| II sing. | rĕlinquēbas |
| III sing. | rĕlinquēbat |
| I plur. | rĕlinquebāmus |
| II plur. | rĕlinquebātis |
| III plur. | rĕlinquēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕlinquam |
| II sing. | rĕlinques |
| III sing. | rĕlinquet |
| I plur. | rĕlinquēmus |
| II plur. | rĕlinquētis |
| III plur. | rĕlinquent |
| PARFAIT |
| I sing. | reliqui |
| II sing. | reliquisti |
| III sing. | reliquit |
| I plur. | reliquĭmus |
| II plur. | reliquistis |
| III plur. | reliquērunt, reliquēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reliquĕram |
| II sing. | reliquĕras |
| III sing. | reliquĕrat |
| I plur. | reliquerāmus |
| II plur. | reliquerātis |
| III plur. | reliquĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | reliquĕro |
| II sing. | reliquĕris |
| III sing. | reliquĕrit |
| I plur. | reliquerĭmus |
| II plur. | reliquerĭtis |
| III plur. | reliquĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕlinquam |
| II sing. | rĕlinquas |
| III sing. | rĕlinquat |
| I plur. | rĕlinquāmus |
| II plur. | rĕlinquātis |
| III plur. | rĕlinquant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕlinquĕrem |
| II sing. | rĕlinquĕres |
| III sing. | rĕlinquĕret |
| I plur. | rĕlinquerēmus |
| II plur. | rĕlinquerētis |
| III plur. | rĕlinquĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | reliquĕrim |
| II sing. | reliquĕris |
| III sing. | reliquĕrit |
| I plur. | reliquerĭmus |
| II plur. | reliquerĭtis |
| III plur. | reliquĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reliquissem |
| II sing. | reliquisses |
| III sing. | reliquisset |
| I plur. | reliquissēmus |
| II plur. | reliquissētis |
| III plur. | reliquissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕlinquĕ |
| II plur. | rĕlinquĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕlinquĭto |
| III sing. | rĕlinquĭto |
| II plur. | rĕlinquitōte |
| III plur. | rĕlinquunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕlinquens, entis |
| FUTUR |
| relictūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕlinquĕre |
| PARFAIT |
| reliquisse |
| FUTUR |
| Singolare: | relictūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | relictūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕlinquendi |
| Datif: | rĕlinquendo |
| Accusatif: | ad rĕlinquendum |
| Ablatif: | rĕlinquendo |
| SUPIN |
| relictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RELINQUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|