Déclinaison / Conjugueur latin
rĕluctor - Diathèse active
(rĕluctor, rĕluctāris, rĕluctāri, reluctatus, reluctatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕluctor |
| II sing. | rĕluctāris, rĕluctāre |
| III sing. | rĕluctātur |
| I plur. | rĕluctāmur |
| II plur. | rĕluctamĭni |
| III plur. | rĕluctantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕluctābar |
| II sing. | rĕluctabāris, rĕluctabāre |
| III sing. | rĕluctabātur |
| I plur. | rĕluctabāmus |
| II plur. | rĕluctabamĭni |
| III plur. | rĕluctantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕluctābor |
| II sing. | rĕluctabĕris, rĕluctabĕre |
| III sing. | rĕluctabĭtur |
| I plur. | rĕluctabĭmur |
| II plur. | rĕluctabimĭni |
| III plur. | rĕluctabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | reluctatus, a, um sum |
| II sing. | reluctatus, a, um es |
| III sing. | reluctatus, a, um est |
| I plur. | reluctati, ae, a sumus |
| II plur. | reluctati, ae, a estis |
| III plur. | reluctati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reluctatus, a, um eram |
| II sing. | reluctatus, a, um eras |
| III sing. | reluctatus, a, um erat |
| I plur. | reluctati, ae, a eramus |
| II plur. | reluctati, ae, a eratis |
| III plur. | reluctati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | reluctatus, a, um ero |
| II sing. | reluctatus, a, um eris |
| III sing. | reluctatus, a, um erit |
| I plur. | reluctati, ae, a erimus |
| II plur. | reluctati, ae, a eritis |
| III plur. | reluctati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕlucter |
| II sing. | rĕluctēris, rĕluctēre |
| III sing. | rĕluctētur |
| I plur. | rĕluctēmur |
| II plur. | rĕluctemĭni |
| III plur. | rĕluctentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕluctārer |
| II sing. | rĕluctarēris, rĕluctarēre |
| III sing. | rĕluctarētur |
| I plur. | rĕluctāremur |
| II plur. | rĕluctaremĭni |
| III plur. | rĕluctarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | reluctatus, a, um sim |
| II sing. | reluctatus, a, um sis |
| III sing. | reluctatus, a, um sit |
| I plur. | reluctati, ae, a simus |
| II plur. | reluctati, ae, a sitis |
| III plur. | reluctati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | reluctatus, a, um essem |
| II sing. | reluctatus, a, um esses |
| III sing. | reluctatus, a, um esset |
| I plur. | reluctati, ae, a essemus |
| II plur. | reluctati, ae, a essetis |
| III plur. | reluctati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕluctāre |
| II plur. | rĕluctamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕluctātor |
| III sing. | rĕluctātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕluctantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕluctāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | reluctatus, a, um esse |
| Plurale: | reluctati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | reluctatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | reluctatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕluctans, antis |
| FUTUR |
| reluctatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | reluctatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕluctandi |
| Datif: | rĕluctando |
| Accusatif: | rĕluctandum |
| Ablatif: | rĕluctando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |