Déclinaison / Conjugueur latin
rĕmūnĕro - Diathèse active
(rĕmūnĕro, rĕmūnĕras, remuneravi, rĕmūnĕrāre, remuneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕmūnĕro |
| II sing. | rĕmūnĕras |
| III sing. | rĕmūnĕrat |
| I plur. | rĕmūnĕrāmus |
| II plur. | rĕmūnĕrātis |
| III plur. | rĕmūnĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕmūnĕrābam |
| II sing. | rĕmūnĕrābas |
| III sing. | rĕmūnĕrābat |
| I plur. | rĕmūnĕrabāmus |
| II plur. | rĕmūnĕrabātis |
| III plur. | rĕmūnĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕmūnĕrābo |
| II sing. | rĕmūnĕrābis |
| III sing. | rĕmūnĕrābit |
| I plur. | rĕmūnĕrabĭmus |
| II plur. | rĕmūnĕrabĭtis |
| III plur. | rĕmūnĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | remuneravi |
| II sing. | remuneravisti |
| III sing. | remuneravit |
| I plur. | remuneravĭmus |
| II plur. | remuneravistis |
| III plur. | remuneravērunt, remuneravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | remuneravĕram |
| II sing. | remuneravĕras |
| III sing. | remuneravĕrat |
| I plur. | remuneraverāmus |
| II plur. | remuneraverātis |
| III plur. | remuneravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | remuneravĕro |
| II sing. | remuneravĕris |
| III sing. | remuneravĕrit |
| I plur. | remuneraverĭmus |
| II plur. | remuneraverĭtis |
| III plur. | remuneravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕmūnĕrem |
| II sing. | rĕmūnĕres |
| III sing. | rĕmūnĕret |
| I plur. | rĕmūnĕrēmus |
| II plur. | rĕmūnĕrētis |
| III plur. | rĕmūnĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕmūnĕrārem |
| II sing. | rĕmūnĕrāres |
| III sing. | rĕmūnĕrāret |
| I plur. | rĕmūnĕrarēmus |
| II plur. | rĕmūnĕrarētis |
| III plur. | rĕmūnĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | remuneravĕrim |
| II sing. | remuneravĕris |
| III sing. | remuneravĕrit |
| I plur. | remuneraverĭmus |
| II plur. | remuneraverĭtis |
| III plur. | remuneravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | remuneravissem |
| II sing. | remuneravisses |
| III sing. | remuneravisset |
| I plur. | remuneravissēmus |
| II plur. | remuneravissētis |
| III plur. | remuneravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕmūnĕra |
| II plur. | rĕmūnĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕmūnĕrāto |
| III sing. | rĕmūnĕrāto |
| II plur. | rĕmūnĕratōte |
| III plur. | rĕmūnĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕmūnĕrans, antis |
| FUTUR |
| remuneratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕmūnĕrāre |
| PARFAIT |
| remuneravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | remuneratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | remuneratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕmūnĕrandi |
| Datif: | rĕmūnĕrando |
| Accusatif: | ad rĕmūnĕrandum |
| Ablatif: | rĕmūnĕrando |
| SUPIN |
| remuneratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REMUNERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|