Déclinaison / Conjugueur latin
rĕprōmitto - Diathèse active
(rĕprōmitto, rĕprōmittis, repromisi, rĕprōmittĕre, repromissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕprōmitto |
| II sing. | rĕprōmittis |
| III sing. | rĕprōmittit |
| I plur. | rĕprōmittĭmus |
| II plur. | rĕprōmittĭtis |
| III plur. | rĕprōmittunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕprōmittēbam |
| II sing. | rĕprōmittēbas |
| III sing. | rĕprōmittēbat |
| I plur. | rĕprōmittebāmus |
| II plur. | rĕprōmittebātis |
| III plur. | rĕprōmittēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕprōmittam |
| II sing. | rĕprōmittes |
| III sing. | rĕprōmittet |
| I plur. | rĕprōmittēmus |
| II plur. | rĕprōmittētis |
| III plur. | rĕprōmittent |
| PARFAIT |
| I sing. | repromisi |
| II sing. | repromisisti |
| III sing. | repromisit |
| I plur. | repromisĭmus |
| II plur. | repromisistis |
| III plur. | repromisērunt, repromisēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | repromisĕram |
| II sing. | repromisĕras |
| III sing. | repromisĕrat |
| I plur. | repromiserāmus |
| II plur. | repromiserātis |
| III plur. | repromisĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | repromisĕro |
| II sing. | repromisĕris |
| III sing. | repromisĕrit |
| I plur. | repromiserĭmus |
| II plur. | repromiserĭtis |
| III plur. | repromisĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕprōmittam |
| II sing. | rĕprōmittas |
| III sing. | rĕprōmittat |
| I plur. | rĕprōmittāmus |
| II plur. | rĕprōmittātis |
| III plur. | rĕprōmittant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕprōmittĕrem |
| II sing. | rĕprōmittĕres |
| III sing. | rĕprōmittĕret |
| I plur. | rĕprōmitterēmus |
| II plur. | rĕprōmitterētis |
| III plur. | rĕprōmittĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | repromisĕrim |
| II sing. | repromisĕris |
| III sing. | repromisĕrit |
| I plur. | repromiserĭmus |
| II plur. | repromiserĭtis |
| III plur. | repromisĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | repromisissem |
| II sing. | repromisisses |
| III sing. | repromisisset |
| I plur. | repromisissēmus |
| II plur. | repromisissētis |
| III plur. | repromisissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕprōmittĕ |
| II plur. | rĕprōmittĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕprōmittĭto |
| III sing. | rĕprōmittĭto |
| II plur. | rĕprōmittitōte |
| III plur. | rĕprōmittunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕprōmittens, entis |
| FUTUR |
| repromissūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕprōmittĕre |
| PARFAIT |
| repromisisse |
| FUTUR |
| Singolare: | repromissūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | repromissūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕprōmittendi |
| Datif: | rĕprōmittendo |
| Accusatif: | ad rĕprōmittendum |
| Ablatif: | rĕprōmittendo |
| SUPIN |
| repromissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:REPROMITTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|