Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsĕco |
| II sing. | rĕsĕcas |
| III sing. | rĕsĕcat |
| I plur. | rĕsĕcāmus |
| II plur. | rĕsĕcātis |
| III plur. | rĕsĕcant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsĕcābam |
| II sing. | rĕsĕcābas |
| III sing. | rĕsĕcābat |
| I plur. | rĕsĕcabāmus |
| II plur. | rĕsĕcabātis |
| III plur. | rĕsĕcābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsĕcābo |
| II sing. | rĕsĕcābis |
| III sing. | rĕsĕcābit |
| I plur. | rĕsĕcabĭmus |
| II plur. | rĕsĕcabĭtis |
| III plur. | rĕsĕcābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | resecui o resecavi |
| II sing. | resecuisti o resecavisti |
| III sing. | resecuit o resecavit |
| I plur. | resecuĭmus o resecavĭmus |
| II plur. | resecuistis o resecavistis |
| III plur. | resecuērunt o resecuērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resecuĕram o resecavĕram |
| II sing. | resecuĕram o resecavĕram |
| III sing. | resecuĕrat o resecavĕrat |
| I plur. | resecuerāmus o resecaverāmus |
| II plur. | resecuerātis o resecaverātis |
| III plur. | resecuĕrant o resecavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resecuĕro o resecavĕro |
| II sing. | resecuĕris o resecavĕris |
| III sing. | resecuĕrit o resecavĕrit |
| I plur. | resecuerĭmus o resecaverĭmus |
| II plur. | resecuerĭtis o resecaverĭtis |
| III plur. | resecuĕrint o resecavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsĕcem |
| II sing. | rĕsĕces |
| III sing. | rĕsĕcet |
| I plur. | rĕsĕcēmus |
| II plur. | rĕsĕcētis |
| III plur. | rĕsĕcent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsĕcārem |
| II sing. | rĕsĕcāres |
| III sing. | rĕsĕcāret |
| I plur. | rĕsĕcarēmus |
| II plur. | rĕsĕcarētis |
| III plur. | rĕsĕcārent |
| PARFAIT |
| I sing. | resecuĕrim o resecavĕrim |
| II sing. | resecuĕris o resecavĕris |
| III sing. | resecuĕrit o resecavĕrit |
| I plur. | resecuerĭmus o resecaverĭmus |
| II plur. | resecuerĭtis o resecaverĭtis |
| III plur. | resecuĕrint o resecavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resecuissem o resecavissem |
| II sing. | resecuisses o resecavisses |
| III sing. | resecuisset o resecavisset |
| I plur. | resecuissēmus o resecavissēmus |
| II plur. | resecuissētis o resecavissētis |
| III plur. | resecuissent o resecavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsĕca |
| II plur. | rĕsĕcāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsĕcāto |
| III sing. | rĕsĕcāto |
| II plur. | rĕsĕcatōte |
| III plur. | rĕsĕcanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕsĕcans, antis |
| FUTUR |
| resectūrūs o resecatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕsĕcāre |
| PARFAIT |
| resecuisse o resecavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | resectūrūm o resecatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | resectūros o resecatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕsĕcandi |
| Datif: | rĕsĕcando |
| Accusatif: | ad rĕsĕcandum |
| Ablatif: | rĕsĕcando |
| SUPIN |
| resectum o resecatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESECO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|