Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsolvor |
| II sing. | rĕsolvĕris, rĕsolvĕre |
| III sing. | rĕsolvĭtur |
| I plur. | rĕsolvĭmur |
| II plur. | rĕsolvimĭni |
| III plur. | rĕsolvuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsolvēbar |
| II sing. | rĕsolvebāris, rĕsolvebāre |
| III sing. | rĕsolvebātur |
| I plur. | rĕsolvebāmur |
| II plur. | rĕsolvebamĭni |
| III plur. | rĕsolvebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕsolvar |
| II sing. | rĕsolvēris, rĕsolvēre |
| III sing. | rĕsolvētur |
| I plur. | rĕsolvēmur |
| II plur. | rĕsolvemĭni |
| III plur. | rĕsolventur |
| PARFAIT |
| I sing. | resolutus, a, um sum |
| II sing. | resolutus, a, um es |
| III sing. | resolutus, a, um est |
| I plur. | resoluti, ae, a sumus |
| II plur. | resoluti, ae, a estis |
| III plur. | resoluti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resolutus, a, um eram |
| II sing. | resolutus, a, um eras |
| III sing. | resolutus, a, um erat |
| I plur. | resoluti, ae, a eramus |
| II plur. | resoluti, ae, a eratis |
| III plur. | resoluti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | resolutus, a, um ero |
| II sing. | resolutus, a, um eris |
| III sing. | resolutus, a, um erit |
| I plur. | resoluti, ae, a erimus |
| II plur. | resoluti, ae, a eritis |
| III plur. | resoluti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕsolvar |
| II sing. | rĕsolvāris, rĕsolvāre |
| III sing. | rĕsolvātur |
| I plur. | rĕsolvāmur |
| II plur. | rĕsolvamĭni |
| III plur. | rĕsolvantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕsolvĕrer |
| II sing. | rĕsolverēris, rĕsolverēre |
| III sing. | rĕsolverētur |
| I plur. | rĕsolverēmur |
| II plur. | rĕsolveremĭni |
| III plur. | rĕsolverentur |
| PARFAIT |
| I sing. | resolutus, a, um sim |
| II sing. | resolutus, a, um sis |
| III sing. | resolutus, a, um sit |
| I plur. | resoluti, ae, a simus |
| II plur. | resoluti, ae, a sitis |
| III plur. | resoluti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | resolutus, a, um essem |
| II sing. | resolutus, a, um esses |
| III sing. | resolutus, a, um esset |
| I plur. | resoluti, ae, a essemus |
| II plur. | resoluti, ae, a essetis |
| III plur. | resoluti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕsolvĕre |
| II plur. | rĕsolvimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕsolvĭtor |
| III sing. | rĕsolvĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕsolvuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| resolutus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕsolvi |
| PARFAIT |
| Singolare: | resolutus, a, um esse |
| Plurale: | resoluti, ae, a esse |
| FUTUR |
| resolutum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕsolvendus, a, um |
| SUPIN |
| resolutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESOLVOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|