Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | restibilis |
| Gen. | restibilis |
| Dat. | restibili |
| Acc. | restibilem |
| Abl. | restibili |
| Voc. | restibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | restibiles |
| Gen. | restibilĭum |
| Dat. | restibilĭbus |
| Acc. | restibiles |
| Abl. | restibilĭbus |
| Voc. | restibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | restibilis |
| Gen. | restibilis |
| Dat. | restibili |
| Acc. | restibilem |
| Abl. | restibili |
| Voc. | restibilis |
| PLURIEL |
| Nom. | restibiles |
| Gen. | restibilĭum |
| Dat. | restibilĭbus |
| Acc. | restibiles |
| Abl. | restibilĭbus |
| Voc. | restibiles |
| SINGULIER |
| Nom. | restibile |
| Gen. | restibilis |
| Dat. | restibili |
| Acc. | restibile |
| Abl. | restibili |
| Voc. | restibile |
| PLURIEL |
| Nom. | restibilĭa |
| Gen. | restibilĭum |
| Dat. | restibilĭbus |
| Acc. | restibilĭa |
| Abl. | restibilĭbus | |