Déclinaison / Conjugueur latin
restĭtŭo - Diathèse active
(restĭtŭo, restĭtŭis, restitui, restĭtŭĕre, restitutum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | restĭtŭo |
| II sing. | restĭtŭis |
| III sing. | restĭtŭit |
| I plur. | restĭtŭĭmus |
| II plur. | restĭtŭĭtis |
| III plur. | restĭtŭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | restĭtŭēbam |
| II sing. | restĭtŭēbas |
| III sing. | restĭtŭēbat |
| I plur. | restĭtŭebāmus |
| II plur. | restĭtŭebātis |
| III plur. | restĭtŭēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | restĭtŭam |
| II sing. | restĭtŭes |
| III sing. | restĭtŭet |
| I plur. | restĭtŭēmus |
| II plur. | restĭtŭētis |
| III plur. | restĭtŭent |
| PARFAIT |
| I sing. | restitui |
| II sing. | restituisti |
| III sing. | restituit |
| I plur. | restituĭmus |
| II plur. | restituistis |
| III plur. | restituērunt, restituēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | restituĕram |
| II sing. | restituĕras |
| III sing. | restituĕrat |
| I plur. | restituerāmus |
| II plur. | restituerātis |
| III plur. | restituĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | restituĕro |
| II sing. | restituĕris |
| III sing. | restituĕrit |
| I plur. | restituerĭmus |
| II plur. | restituerĭtis |
| III plur. | restituĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | restĭtŭam |
| II sing. | restĭtŭas |
| III sing. | restĭtŭat |
| I plur. | restĭtŭāmus |
| II plur. | restĭtŭātis |
| III plur. | restĭtŭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | restĭtŭĕrem |
| II sing. | restĭtŭĕres |
| III sing. | restĭtŭĕret |
| I plur. | restĭtŭerēmus |
| II plur. | restĭtŭerētis |
| III plur. | restĭtŭĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | restituĕrim |
| II sing. | restituĕris |
| III sing. | restituĕrit |
| I plur. | restituerĭmus |
| II plur. | restituerĭtis |
| III plur. | restituĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | restituissem |
| II sing. | restituisses |
| III sing. | restituisset |
| I plur. | restituissēmus |
| II plur. | restituissētis |
| III plur. | restituissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | restĭtŭĕ |
| II plur. | restĭtŭĭte |
| FUTUR |
| II sing. | restĭtŭĭto |
| III sing. | restĭtŭĭto |
| II plur. | restĭtŭitōte |
| III plur. | restĭtŭunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| restĭtŭens, entis |
| FUTUR |
| restitutūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| restĭtŭĕre |
| PARFAIT |
| restituisse |
| FUTUR |
| Singolare: | restitutūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | restitutūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | restĭtŭendi |
| Datif: | restĭtŭendo |
| Accusatif: | ad restĭtŭendum |
| Ablatif: | restĭtŭendo |
| SUPIN |
| restitutum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESTITUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|