Déclinaison / Conjugueur latin
rĕtardo - Diathèse active
(rĕtardo, rĕtardas, retardavi, rĕtardāre, retardatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtardo |
| II sing. | rĕtardas |
| III sing. | rĕtardat |
| I plur. | rĕtardāmus |
| II plur. | rĕtardātis |
| III plur. | rĕtardant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtardābam |
| II sing. | rĕtardābas |
| III sing. | rĕtardābat |
| I plur. | rĕtardabāmus |
| II plur. | rĕtardabātis |
| III plur. | rĕtardābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕtardābo |
| II sing. | rĕtardābis |
| III sing. | rĕtardābit |
| I plur. | rĕtardabĭmus |
| II plur. | rĕtardabĭtis |
| III plur. | rĕtardābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | retardavi |
| II sing. | retardavisti |
| III sing. | retardavit |
| I plur. | retardavĭmus |
| II plur. | retardavistis |
| III plur. | retardavēreunt, retardavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retardavĕram |
| II sing. | retardavĕras |
| III sing. | retardavĕrat |
| I plur. | retardaverāmus |
| II plur. | retardaverātis |
| III plur. | retardavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | retardavĕro |
| II sing. | retardavĕris |
| III sing. | retardavĕrit |
| I plur. | retardaverĭmus |
| II plur. | retardaverĭtis |
| III plur. | retardavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtardem |
| II sing. | rĕtardes |
| III sing. | rĕtardet |
| I plur. | rĕtardēmus |
| II plur. | rĕtardētis |
| III plur. | rĕtardent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtardārem |
| II sing. | rĕtardāres |
| III sing. | rĕtardāret |
| I plur. | rĕtardarēmus |
| II plur. | rĕtardarētis |
| III plur. | rĕtardārent |
| PARFAIT |
| I sing. | retardavĕrim |
| II sing. | retardavĕris |
| III sing. | retardavĕrit |
| I plur. | retardaverĭmus |
| II plur. | retardaverĭtis |
| III plur. | retardavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retardavissem |
| II sing. | retardavisses |
| III sing. | retardavisset |
| I plur. | retardavissēmus |
| II plur. | retardavissētis |
| III plur. | retardavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕtarda |
| II plur. | rĕtardāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕtardāto |
| III sing. | rĕtardāto |
| II plur. | rĕtardatōte |
| III plur. | rĕtardanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕtardans, antis |
| FUTUR |
| retardatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕtardāre |
| PARFAIT |
| retardavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | retardatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | retardatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕtardandi |
| Datif: | rĕtardando |
| Accusatif: | ad rĕtardandum |
| Ablatif: | rĕtardando |
| SUPIN |
| retardatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RETARDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|