Déclinaison / Conjugueur latin
rĕtentor - Diathèse passive
(rĕtento, rĕtentas, retentavi, rĕtentāre, retentatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtentor |
| II sing. | rĕtentāris, rĕtentāre |
| III sing. | rĕtentātur |
| I plur. | rĕtentāmur |
| II plur. | rĕtentamĭni |
| III plur. | rĕtentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtentābar |
| II sing. | rĕtentabāris, rĕtentabāre |
| III sing. | rĕtentabātur |
| I plur. | rĕtentabāmur |
| II plur. | rĕtentabamĭni |
| III plur. | rĕtentabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕtentābor |
| II sing. | rĕtentabĕris, rĕtentabĕre |
| III sing. | rĕtentabĭtur |
| I plur. | rĕtentabĭmur |
| II plur. | rĕtentabimĭni |
| III plur. | rĕtentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | retentatus, a, um sum |
| II sing. | retentatus, a, um es |
| III sing. | retentatus, a, um est |
| I plur. | retentati, ae, a sumus |
| II plur. | retentati, ae, a estis |
| III plur. | retentati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retentatus, a, um eram |
| II sing. | retentatus, a, um eras |
| III sing. | retentatus, a, um erat |
| I plur. | retentati, ae, a eramus |
| II plur. | retentati, ae, a eratis |
| III plur. | retentati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | retentatus, a, um ero |
| II sing. | retentatus, a, um eris |
| III sing. | retentatus, a, um erit |
| I plur. | retentati, ae, a erimus |
| II plur. | retentati, ae, a eritis |
| III plur. | retentati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtenter |
| II sing. | rĕtentēris, rĕtentēre |
| III sing. | rĕtentētur |
| I plur. | rĕtentēmur |
| II plur. | rĕtentemĭni |
| III plur. | rĕtententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtentārer |
| II sing. | rĕtentarēris, rĕtentarēre |
| III sing. | rĕtentarētur |
| I plur. | rĕtentarēmur |
| II plur. | rĕtentaremĭni |
| III plur. | rĕtentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | retentatus, a, um sim |
| II sing. | retentatus, a, um sis |
| III sing. | retentatus, a, um sit |
| I plur. | retentati, ae, a simus |
| II plur. | retentati, ae, a sitis |
| III plur. | retentati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retentatus, a, um essem |
| II sing. | retentatus, a, um esses |
| III sing. | retentatus, a, um esset |
| I plur. | retentati, ae, a essemus |
| II plur. | retentati, ae, a essetis |
| III plur. | retentati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕtentāre |
| II plur. | rĕtentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rĕtentātor |
| III sing. | rĕtentātor |
| II plur. | |
| III plur. | rĕtentantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| retentatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rĕtentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | retentatus, a, um esse |
| Plurale: | retentati, ae, a esse |
| FUTUR |
| retentatum esse |
| GERUNDIVO |
| rĕtentandus, a, um | |