Déclinaison / Conjugueur latin
rĕtracto - Diathèse active
(rĕtracto, rĕtractas, retractavi, rĕtractāre, retractatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtracto |
| II sing. | rĕtractas |
| III sing. | rĕtractat |
| I plur. | rĕtractāmus |
| II plur. | rĕtractātis |
| III plur. | rĕtractant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtractābam |
| II sing. | rĕtractābas |
| III sing. | rĕtractābat |
| I plur. | rĕtractabāmus |
| II plur. | rĕtractabātis |
| III plur. | rĕtractābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕtractābo |
| II sing. | rĕtractābis |
| III sing. | rĕtractābit |
| I plur. | rĕtractabĭmus |
| II plur. | rĕtractabĭtis |
| III plur. | rĕtractābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | retractavi |
| II sing. | retractavisti |
| III sing. | retractavit |
| I plur. | retractavĭmus |
| II plur. | retractavistis |
| III plur. | retractavēreunt, retractavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retractavĕram |
| II sing. | retractavĕras |
| III sing. | retractavĕrat |
| I plur. | retractaverāmus |
| II plur. | retractaverātis |
| III plur. | retractavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | retractavĕro |
| II sing. | retractavĕris |
| III sing. | retractavĕrit |
| I plur. | retractaverĭmus |
| II plur. | retractaverĭtis |
| III plur. | retractavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtractem |
| II sing. | rĕtractes |
| III sing. | rĕtractet |
| I plur. | rĕtractēmus |
| II plur. | rĕtractētis |
| III plur. | rĕtractent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtractārem |
| II sing. | rĕtractāres |
| III sing. | rĕtractāret |
| I plur. | rĕtractarēmus |
| II plur. | rĕtractarētis |
| III plur. | rĕtractārent |
| PARFAIT |
| I sing. | retractavĕrim |
| II sing. | retractavĕris |
| III sing. | retractavĕrit |
| I plur. | retractaverĭmus |
| II plur. | retractaverĭtis |
| III plur. | retractavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retractavissem |
| II sing. | retractavisses |
| III sing. | retractavisset |
| I plur. | retractavissēmus |
| II plur. | retractavissētis |
| III plur. | retractavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕtracta |
| II plur. | rĕtractāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕtractāto |
| III sing. | rĕtractāto |
| II plur. | rĕtractatōte |
| III plur. | rĕtractanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕtractans, antis |
| FUTUR |
| retractatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕtractāre |
| PARFAIT |
| retractavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | retractatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | retractatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕtractandi |
| Datif: | rĕtractando |
| Accusatif: | ad rĕtractandum |
| Ablatif: | rĕtractando |
| SUPIN |
| retractatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RETRACTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|