Déclinaison / Conjugueur latin
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | rīmor |
| II sing. | rīmāris, rīmāre |
| III sing. | rīmātur |
| I plur. | rīmāmur |
| II plur. | rīmamĭni |
| III plur. | rīmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rīmābar |
| II sing. | rīmabāris, rīmabāre |
| III sing. | rīmabātur |
| I plur. | rīmabāmur |
| II plur. | rīmabamĭni |
| III plur. | rīmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rīmābor |
| II sing. | rīmabĕris, rīmabĕre |
| III sing. | rīmabĭtur |
| I plur. | rīmabĭmur |
| II plur. | rīmabimĭni |
| III plur. | rīmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | rimatus, a, um sum |
| II sing. | rimatus, a, um es |
| III sing. | rimatus, a, um est |
| I plur. | rimati, ae, a sumus |
| II plur. | rimati, ae, a estis |
| III plur. | rimati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rimatus, a, um eram |
| II sing. | rimatus, a, um eras |
| III sing. | rimatus, a, um erat |
| I plur. | rimati, ae, a eramus |
| II plur. | rimati, ae, a eratis |
| III plur. | rimati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | rimatus, a, um ero |
| II sing. | rimatus, a, um eris |
| III sing. | rimatus, a, um erit |
| I plur. | rimati, ae, a erimus |
| II plur. | rimati, ae, a eritis |
| III plur. | rimati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | rīmer |
| II sing. | rīmēris, rīmēre |
| III sing. | rīmētur |
| I plur. | rīmēmur |
| II plur. | rīmemĭni |
| III plur. | rīmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rīmārer, rīmarem |
| II sing. | rīmarēris, rīmarēre |
| III sing. | rīmarētur |
| I plur. | rīmarēmur |
| II plur. | rīmaremĭni |
| III plur. | rīmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | rimatus, a, um sim |
| II sing. | rimatus, a, um sis |
| III sing. | rimatus, a, um sit |
| I plur. | rimati, ae, a simus |
| II plur. | rimati, ae, a sitis |
| III plur. | rimati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rimatus, a, um essem |
| II sing. | rimatus, a, um esses |
| III sing. | rimatus, a, um esset |
| I plur. | rimati, ae, a essemus |
| II plur. | rimati, ae, a essetis |
| III plur. | rimati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rīmāre |
| II plur. | rīmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | rīmātor |
| III sing. | rīmātor |
| II plur. | |
| III plur. | rīmantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rīmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | rimatus, a, um esse |
| Plurale: | rimati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | rimatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | rimatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rīmans, antis |
| FUTUR |
| rimatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | rimatum |
| Passivo: | rimatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rīmandi |
| Datif: | rīmando |
| Accusatif: | rīmandum |
| Ablatif: | rīmando |
| |
| GERUNDIVO |
| rīmandus, a, um | |