Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ruptus |
| Gen. | rupti |
| Dat. | rupto |
| Acc. | ruptum |
| Abl. | rupte |
| Voc. | rupto |
| PLURIEL |
| Nom. | rupti |
| Gen. | ruptōrum |
| Dat. | ruptis |
| Acc. | ruptos |
| Abl. | rupti |
| Voc. | ruptis |
| SINGULIER |
| Nom. | ruptă |
| Gen. | ruptae |
| Dat. | ruptae |
| Acc. | ruptam |
| Abl. | ruptă |
| Voc. | ruptā |
| PLURIEL |
| Nom. | ruptae |
| Gen. | ruptārum |
| Dat. | ruptis |
| Acc. | ruptas |
| Abl. | ruptae |
| Voc. | ruptis |
| SINGULIER |
| Nom. | ruptum |
| Gen. | rupti |
| Dat. | rupto |
| Acc. | ruptum |
| Abl. | ruptum |
| Voc. | rupto |
| PLURIEL |
| Nom. | rupta |
| Gen. | ruptōrum |
| Dat. | ruptis |
| Acc. | rupta |
| Abl. | rupta |
| Voc. | ruptis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RUPTUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|