Déclinaison / Conjugueur latin
săgittor - Diathèse passive
(săgitto, săgittas, săgittāre, sagittatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | săgittor |
| II sing. | săgittāris, săgittāre |
| III sing. | săgittātur |
| I plur. | săgittāmur |
| II plur. | săgittamĭni |
| III plur. | săgittantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | săgittābar |
| II sing. | săgittabāris, săgittabāre |
| III sing. | săgittabātur |
| I plur. | săgittabāmur |
| II plur. | săgittabamĭni |
| III plur. | săgittabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | săgittābor |
| II sing. | săgittabĕris, săgittabĕre |
| III sing. | săgittabĭtur |
| I plur. | săgittabĭmur |
| II plur. | săgittabimĭni |
| III plur. | săgittabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sagittatus, –a, –um sum |
| II sing. | sagittatus, –a, –um es |
| III sing. | sagittatus, –a, –um est |
| I plur. | sagittati, –ae, –a sumus |
| II plur. | sagittati, –ae, –a estis |
| III plur. | sagittati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sagittatus, –a, –um eram |
| II sing. | sagittatus, –a, –um eras |
| III sing. | sagittatus, –a, –um erat |
| I plur. | sagittati, –ae, –a eramus |
| II plur. | sagittati, –ae, –a eratis |
| III plur. | sagittati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | sagittatus, –a, –um ero |
| II sing. | sagittatus, –a, –um eris |
| III sing. | sagittatus, –a, –um erit |
| I plur. | sagittati, –ae, –a erimus |
| II plur. | sagittati, –ae, –a eritis |
| III plur. | sagittati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | săgitter |
| II sing. | săgittēris, săgittēre |
| III sing. | săgittētur |
| I plur. | săgittēmur |
| II plur. | săgittemĭni |
| III plur. | săgittentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | săgittārer |
| II sing. | săgittarēris, săgittarēre |
| III sing. | săgittarētur |
| I plur. | săgittarēmur |
| II plur. | săgittaremĭni |
| III plur. | săgittarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sagittatus, –a, –um sim |
| II sing. | sagittatus, –a, –um sis |
| III sing. | sagittatus, –a, –um sit |
| I plur. | sagittati, –ae, –a simus |
| II plur. | sagittati, –ae, –a sitis |
| III plur. | sagittati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sagittatus, –a, –um essem |
| II sing. | sagittatus, –a, –um esses |
| III sing. | sagittatus, –a, –um esset |
| I plur. | sagittati, –ae, –a essemus |
| II plur. | sagittati, –ae, –a essetis |
| III plur. | sagittati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | săgittāre |
| II plur. | săgittamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | săgittātor |
| III sing. | săgittātor |
| II plur. | – |
| III plur. | săgittantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| sagittatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| săgittāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | sagittatus, –a, –um esse |
| Plurale: | sagittati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| sagittatum esse |
| GERUNDIVO |
| săgittandus, –a, –um |
| SUPIN |
| sagittatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SAGITTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
