Déclinaison / Conjugueur latin
sanguĭnor - Diathèse passive
(sanguĭno, sanguĭnas, sanguinavi, sanguĭnāre, sanguinatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sanguĭnor |
| II sing. | sanguĭnāris, sanguĭnāre |
| III sing. | sanguĭnātur |
| I plur. | sanguĭnāmur |
| II plur. | sanguĭnamĭni |
| III plur. | sanguĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sanguĭnābar |
| II sing. | sanguĭnabāris, sanguĭnabāre |
| III sing. | sanguĭnabātur |
| I plur. | sanguĭnabāmur |
| II plur. | sanguĭnabamĭni |
| III plur. | sanguĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sanguĭnābor |
| II sing. | sanguĭnabĕris, sanguĭnabĕre |
| III sing. | sanguĭnabĭtur |
| I plur. | sanguĭnabĭmur |
| II plur. | sanguĭnabimĭni |
| III plur. | sanguĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sanguinatus, a, um sum |
| II sing. | sanguinatus, a, um es |
| III sing. | sanguinatus, a, um est |
| I plur. | sanguinati, ae, a sumus |
| II plur. | sanguinati, ae, a estis |
| III plur. | sanguinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sanguinatus, a, um eram |
| II sing. | sanguinatus, a, um eras |
| III sing. | sanguinatus, a, um erat |
| I plur. | sanguinati, ae, a eramus |
| II plur. | sanguinati, ae, a eratis |
| III plur. | sanguinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | sanguinatus, a, um ero |
| II sing. | sanguinatus, a, um eris |
| III sing. | sanguinatus, a, um erit |
| I plur. | sanguinati, ae, a erimus |
| II plur. | sanguinati, ae, a eritis |
| III plur. | sanguinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sanguĭner |
| II sing. | sanguĭnēris, sanguĭnēre |
| III sing. | sanguĭnētur |
| I plur. | sanguĭnēmur |
| II plur. | sanguĭnemĭni |
| III plur. | sanguĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sanguĭnārer |
| II sing. | sanguĭnarēris, sanguĭnarēre |
| III sing. | sanguĭnarētur |
| I plur. | sanguĭnarēmur |
| II plur. | sanguĭnaremĭni |
| III plur. | sanguĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sanguinatus, a, um sim |
| II sing. | sanguinatus, a, um sis |
| III sing. | sanguinatus, a, um sit |
| I plur. | sanguinati, ae, a simus |
| II plur. | sanguinati, ae, a sitis |
| III plur. | sanguinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sanguinatus, a, um essem |
| II sing. | sanguinatus, a, um esses |
| III sing. | sanguinatus, a, um esset |
| I plur. | sanguinati, ae, a essemus |
| II plur. | sanguinati, ae, a essetis |
| III plur. | sanguinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sanguĭnāre |
| II plur. | sanguĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sanguĭnātor |
| III sing. | sanguĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | sanguĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| sanguinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sanguĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | sanguinatus, a, um esse |
| Plurale: | sanguinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| sanguinatum esse |
| GERUNDIVO |
| sanguĭnandus, a, um |
| SUPIN |
| sanguinatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SANGUINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|