Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | Sardĭnĭensisis |
| Gen. | Sardiniensis |
| Dat. | Sardiniensi |
| Acc. | Sardiniensem |
| Abl. | Sardiniensi |
| Voc. | Sardĭnĭensis |
| PLURIEL |
| Nom. | Sardinienses |
| Gen. | Sardiniensĭum |
| Dat. | Sardiniensĭbus |
| Acc. | Sardinienses |
| Abl. | Sardiniensĭbus |
| Voc. | Sardinienses |
| SINGULIER |
| Nom. | Sardiniensis |
| Gen. | Sardiniensis |
| Dat. | Sardiniensi |
| Acc. | Sardiniensem |
| Abl. | Sardiniensi |
| Voc. | Sardiniensis |
| PLURIEL |
| Nom. | Sardinienses |
| Gen. | Sardiniensĭum |
| Dat. | Sardiniensĭbus |
| Acc. | Sardinienses |
| Abl. | Sardiniensĭbus |
| Voc. | Sardinienses |
| SINGULIER |
| Nom. | Sardiniense |
| Gen. | Sardiniensis |
| Dat. | Sardiniensi |
| Acc. | Sardiniense |
| Abl. | Sardiniensi |
| Voc. | Sardiniense |
| PLURIEL |
| Nom. | Sardiniensĭa |
| Gen. | Sardiniensĭum |
| Dat. | Sardiniensĭbus |
| Acc. | Sardiniensĭa |
| Abl. | Sardiniensĭbus | |