Déclinaison / Conjugueur latin
sătĭsaccĭpĭo - Diathèse active
(sătĭsaccĭpĭo, sătĭsaccĭpis, satisaccepi, sătĭsaccĭpĕre, satisacceptum)
verbe intransitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sătĭsaccĭpĭo |
| II sing. | sătĭsaccĭpis |
| III sing. | sătĭsaccĭpit |
| I plur. | sătĭsaccĭpīmus |
| II plur. | sătĭsaccĭpītis |
| III plur. | sătĭsaccĭpĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sătĭsaccĭpiēbam |
| II sing. | sătĭsaccĭpiēbas |
| III sing. | sătĭsaccĭpiēbat |
| I plur. | sătĭsaccĭpiebāmus |
| II plur. | sătĭsaccĭpiebātis |
| III plur. | sătĭsaccĭpiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sătĭsaccĭpĭam |
| II sing. | sătĭsaccĭpĭes |
| III sing. | sătĭsaccĭpĭet |
| I plur. | sătĭsaccĭpiēmus |
| II plur. | sătĭsaccĭpiētis |
| III plur. | sătĭsaccĭpĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | satisaccepi |
| II sing. | satisaccepisti |
| III sing. | satisaccepit |
| I plur. | satisaccepĭmus |
| II plur. | satisaccepistis |
| III plur. | satisaccepērunt, satisaccepēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | satisaccepĕram |
| II sing. | satisaccepĕras |
| III sing. | satisaccepĕrat |
| I plur. | satisacceperāmus |
| II plur. | satisacceperātis |
| III plur. | satisaccepĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | satisaccepĕro |
| II sing. | satisaccepĕris |
| III sing. | satisaccepĕrit |
| I plur. | satisacceperĭmus |
| II plur. | satisacceperĭtis |
| III plur. | satisaccepĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sătĭsaccĭpĭam |
| II sing. | sătĭsaccĭpĭas |
| III sing. | sătĭsaccĭpĭat |
| I plur. | sătĭsaccĭpiāmus |
| II plur. | sătĭsaccĭpiātis |
| III plur. | sătĭsaccĭpĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sătĭsaccĭpĕrem |
| II sing. | sătĭsaccĭpĕres |
| III sing. | sătĭsaccĭpĕret |
| I plur. | sătĭsaccĭperēmus |
| II plur. | sătĭsaccĭperētis |
| III plur. | sătĭsaccĭpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | satisaccepĕrim |
| II sing. | satisaccepĕris |
| III sing. | satisaccepĕrit |
| I plur. | satisacceperĭmus |
| II plur. | satisacceperĭtis |
| III plur. | satisaccepĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | satisaccepissem |
| II sing. | satisaccepisses |
| III sing. | satisaccepisset |
| I plur. | satisaccepissēmus |
| II plur. | satisaccepissētis |
| III plur. | satisaccepissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sătĭsaccĭpe |
| II plur. | sătĭsaccĭpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | sătĭsaccĭpĭto |
| III sing. | sătĭsaccĭpĭto |
| II plur. | sătĭsaccĭpitōte |
| III plur. | sătĭsaccĭpiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sătĭsaccĭpiens, ientis |
| FUTUR |
| satisacceptūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sătĭsaccĭpĕre |
| PARFAIT |
| satisaccepisse |
| FUTUR |
| Singolare: | satisacceptūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | satisacceptūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sătĭsaccĭpiendi |
| Datif: | sătĭsaccĭpiendo |
| Accusatif: | ad sătĭsaccĭpiendum |
| Ablatif: | sătĭsaccĭpiendo |
| SUPIN |
| satisacceptum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SATISACCIPIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|